ماده ۱۳۰۸ قانون مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ابرابزار)
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
دعوی سقوط حق از قبیل پرداخت دین، اقاله، فسخ، ابرا و امثال آنها در مقابل سند رسمی یا سندی که اعتبار آن در محکمه محرز شده ولو
'''ماده ۱۳۰۸ قانون مدنی''': [[دعوی]] [[سقوط حق]] از قبیل پرداخت [[دیون|دین]]، [[اقاله]]، [[فسخ]]، [[ابراء|ابرا]] و امثال آنها در مقابل [[سند رسمی]] یا [[سند|سندی]] که اعتبار آن در [[دادگاه|محکمه]] محرز شده ولو آنکه موضوع آن سند کمتر از پانصد ریال باشد به [[شهادت]] [[شاهد|شهود]] قابل اثبات نیست. (در اصلاحات ۱۳۶۱/۱۰/۸ و ۱۳۷۰/۸/۱۴ حذف شد.)
* {{زیتونی|[[ماده ۱۳۰۷ قانون مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}}
* {{زیتونی|[[ماده ۱۳۰۹ قانون مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}}


آنکه موضوع آن سند کمتر از پانصد ریال باشد به شهادت شهود قابل اثبات نیست. (در اصلاحات ۸/۱۰/۶۱ و ۱۴/۸/۱۳۷۰ حذف شد )
== مقالات مرتبط ==
* [[حدود اعتبار سند نسبت به طرفین معامله، قائم مقام آنها و اشخاص ثالث]]
{{مواد قانون مدنی}}
 
[[رده:مواد قانون مدنی]]
[[رده:ادله اثبات دعوی]]
[[رده:شهادت]]
[[رده:مواد منسوخ شده قانون]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۸ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۰۵

ماده ۱۳۰۸ قانون مدنی: دعوی سقوط حق از قبیل پرداخت دین، اقاله، فسخ، ابرا و امثال آنها در مقابل سند رسمی یا سندی که اعتبار آن در محکمه محرز شده ولو آنکه موضوع آن سند کمتر از پانصد ریال باشد به شهادت شهود قابل اثبات نیست. (در اصلاحات ۱۳۶۱/۱۰/۸ و ۱۳۷۰/۸/۱۴ حذف شد.)

مقالات مرتبط