ماده ۹۷۹ قانون مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۹۷۹ قانون مدنی''': اشخاصی که دارای شرایط ذیل باشند می‌توانند [[تابعیت]] ایران را تحصیل کنند: | '''ماده ۹۷۹ قانون مدنی''': [[شخص|اشخاصی]] که دارای شرایط ذیل باشند می‌توانند [[تابعیت]] ایران را [[تابعیت اکتسابی|تحصیل]] کنند: | ||
# به سن هجده سال تمام رسیده باشند. | |||
# پنج سال اعم از متوالی یا متناوب در ایران ساکن بوده باشند. | |||
# فراری از [[خدمت نظام|خدمت نظامی]] نباشند. | |||
# در هیچ مملکتی به [[جنحه|جنحهٔ]] مهم یا [[جنایت]] غیرسیاسی محکوم نشده باشند. | |||
در مورد فقرهٔ دوم این مدت [[اقامت]] در خارجه برای خدمت [[دولت]] ایران در حکم اقامت در خاک ایران است. | |||
* {{زیتونی|[[ماده ۹۷۸ قانون مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | |||
* {{زیتونی|[[ماده ۹۸۰ قانون مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | |||
== اصول و مواد مرتبط == | |||
* [[اصل ۴۲ قانون اساسی]] | |||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
«خدمت نظام»، یعنی سپری نمودن مدت سربازی، برابر با [[قانون]] مربوطه.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=329736|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=329740|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref> | |||
== | == مطالعات تطبیقی == | ||
دولت‌های هلند، لوکزامبورگ، آلمان، اسپانیا، آمریکا و کانادا، به صرف وجود شرایط کسب تابعیت در شخص متقاضی، تابعیت کشور خود را، به وی اعطا می‌نمایند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تابعیت در حقوق ایران و بین‌الملل|ترجمه=|جلد=|سال=90|ناشر=دانشگاه بوعلی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3703320|صفحه=|نام۱=ستار|نام خانوادگی۱=عزیزی|نام۲=بیژن|نام خانوادگی۲=حاجی عزیزی|چاپ=1}}</ref> | |||
شرایط تابعیت اکتسابی در بلژیک را | شرایط تابعیت اکتسابی در بلژیک را می‌توان عبارت از ارائه تقاضانامه به دولت، [[ولادت]] در بلژیک، و وجود محل سکونت اصلی متقاضی در آن کشور دانست، و درمواردی که متقاضی تابعیت، دارای ابوین بلژیکی بوده؛ ولی در خارج از آن کشور، به دنیا آمده باشد؛ جهت کسب تابعیت بلژیک، باید حداقل هفت سال در آن کشور، اقامت دائمی داشته؛ و توسط دولت، اجازه سکونت دائمی، به وی اعطا شده باشد؛ و تقاضای تابعیت، باید در اداره ثبت مستقر در [[شهرداری]]، صورت پذیرفته، و درخواست‌هایی که به [[سفارت]] بلژیک در خارج از آن کشور، ارائه می‌گردد؛ فاقد اثر است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تابعیت در ایران و سایر کشورها|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1898328|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=آل کجباف|چاپ=1}}</ref> | ||
اشخاص مقیم در چک، که سن آنها؛ کمتر از | اشخاص مقیم در چک، که سن آنها؛ کمتر از ۱۷ سال است؛ می‌توانند درخواست تحصیل تابعیت چک را بنمایند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تابعیت در ایران و سایر کشورها|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1272964|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=آل کجباف|چاپ=1}}</ref> | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
به نظر یکی از حقوقدانان، شاید بتوان عبارت | یکی از شرایط تحصیل تابعیت ایران، [[ملائت|تمول مالی]] و توانایی تأمین مخارج زندگی است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=بایسته‌های حقوق بین‌الملل خصوصی (جلد اول) کلیات، تابعیت، اقامتگاه، وضعیت بیگانگان و پناهندگان|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3301692|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=آل کجباف|چاپ=11}}</ref> برابر با قانون ایران، [[اهلیت]] لازم برای کسب تابعیت، ۱۸ سال است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق بین‌الملل خصوصی (جلد اول و دوم) (کلیات، تابعیت، اقامتگاه) (وضع اتباع بیگانه و تعارض قوانین و دادگاه‌ها)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=آگه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=151604|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=نصیری|چاپ=23}}</ref> به نظر یکی از حقوقدانان، شاید بتوان عبارت «به سن هجده سال تمام رسیده باشند»؛ در این ماده را، مستند قانونی [[سن رشد]] محسوب نمود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی قراردادهای ویژه (اشاعه، شرکت مدنی، تقسیم مال مشترک، ودیعه، وکالت، ضمان)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=518408|صفحه=|نام۱=سیدمحمود|نام خانوادگی۱=کاشانی|چاپ=1}}</ref> | ||
صرف اتهام به جرایم مندرج در بند | در خصوص بند ۴ ماده فوق باید گفت صرف [[اتهام]] به [[جرم|جرایم]] مندرج در بند مذکور، نمی‌تواند مانعی جهت کسب تابعیت ایران باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد چهارم) (شخصیت، تابعیت، اسناد سجل احوال، اقامتگاه، قرابت، نکاح و فسخ آن)|ترجمه=|جلد=|سال=1375|ناشر=اسلامیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=690428|صفحه=|نام۱=سیدحسن|نام خانوادگی۱=امامی|چاپ=13}}</ref> | ||
به نظر برخی از حقوقدانان، زن شوهردار خارجی، به تنهایی نمی‌تواند درخواست تحصیل تابعیت ایران را، بنماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=تابعیت در حقوق ایران و بین‌الملل|ترجمه=|جلد=|سال=90|ناشر=دانشگاه بوعلی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3703352|صفحه=|نام۱=ستار|نام خانوادگی۱=عزیزی|نام۲=بیژن|نام خانوادگی۲=حاجی عزیزی|چاپ=1}}</ref> | |||
مفاد این ماده، دارای شباهت با مسائل و احکام مربوط به [[کافر مستأمن]] می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=موجبات و مسقطات ضمان قهری در فقه و حقوق مدنی ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1379|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=687336|صفحه=|نام۱=اسداله|نام خانوادگی۱=لطفی|چاپ=1}}</ref> | |||
به | == نکات توضیحی == | ||
اعطای تابعیت ایران به خارجی‌ها، به عنوان [[عمل حاکمیتی]]، قابل [[شکایت]] نیست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق بین‌الملل خصوصی (تابعیت، اقامتگاه، وضع اتباع بیگانه و تعارض قوانین)|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1050248|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=سهرابی|چاپ=1}}</ref> | |||
== رویه‌های قضایی == | |||
* [[نظریه شماره 7/1400/262 مورخ 1400/05/12 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره عدم نسخ ماده ۹۷۶ق.م توسط ماده واحده قانون تعیین تکلیف تابعیت فرزندان حاصل از ا|نظریه شماره ۷/۱۴۰۰/۲۶۲ مورخ ۱۴۰۰/۰۵/۱۲ اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره عدم نسخ ماده ۹۷۶ق.م توسط ماده واحده قانون تعیین تکلیف تابعیت فرزندان حاصل از ازدواج زنان ایرانی با مردان خارجی]] | |||
== مذاکرات تصویب == | == مذاکرات تصویب == | ||
یکی از نمایندگان | یکی از نمایندگان [[مجلس شورای ملی|مجلس]]، معتقد بود که نحوه سکونت، اعم از متوالی یا متناوب، تأثیری در نتیجه ندارد؛ و در نهایت، این دولت است که نظر خود را، اعلام می‌کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مشروح مذاکرات قانون مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=مرکز پژوهش‌های مجلس شورا ی اسلامی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=222840|صفحه=|نام۱=احمدرضا|نام خانوادگی۱=نائینی|چاپ=1}}</ref> | ||
== مقالات مرتبط == | == مقالات مرتبط == | ||
* [[ضرورت‌های حقوقی داخلی و بین‌المللی اصلاح برخی مواد قانون مدنی در خصوص تابعیت زنان]] | * [[ضرورت‌های حقوقی داخلی و بین‌المللی اصلاح برخی مواد قانون مدنی در خصوص تابعیت زنان]] | ||
* [[تأملی بر برخی ابعاد حقوق عمومی تابعیت مضاعف مدیران و کارمندان دستگاه‌های اجرایی]] | * [[تأملی بر برخی ابعاد حقوق عمومی تابعیت مضاعف مدیران و کارمندان دستگاه‌های اجرایی]] | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس|۲}} | ||
{{مواد قانون مدنی}} | {{مواد قانون مدنی}} | ||
[[رده:مواد قانون مدنی]] | [[رده:مواد قانون مدنی]] | ||
[[رده:اشخاص]] | [[رده:اشخاص]] | ||
[[رده:تابعیت]] | [[رده:تابعیت]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۴۷
ماده ۹۷۹ قانون مدنی: اشخاصی که دارای شرایط ذیل باشند می‌توانند تابعیت ایران را تحصیل کنند:
- به سن هجده سال تمام رسیده باشند.
- پنج سال اعم از متوالی یا متناوب در ایران ساکن بوده باشند.
- فراری از خدمت نظامی نباشند.
- در هیچ مملکتی به جنحهٔ مهم یا جنایت غیرسیاسی محکوم نشده باشند.
در مورد فقرهٔ دوم این مدت اقامت در خارجه برای خدمت دولت ایران در حکم اقامت در خاک ایران است.
اصول و مواد مرتبط
توضیح واژگان
«خدمت نظام»، یعنی سپری نمودن مدت سربازی، برابر با قانون مربوطه.[۱][۲]
مطالعات تطبیقی
دولت‌های هلند، لوکزامبورگ، آلمان، اسپانیا، آمریکا و کانادا، به صرف وجود شرایط کسب تابعیت در شخص متقاضی، تابعیت کشور خود را، به وی اعطا می‌نمایند.[۳]
شرایط تابعیت اکتسابی در بلژیک را می‌توان عبارت از ارائه تقاضانامه به دولت، ولادت در بلژیک، و وجود محل سکونت اصلی متقاضی در آن کشور دانست، و درمواردی که متقاضی تابعیت، دارای ابوین بلژیکی بوده؛ ولی در خارج از آن کشور، به دنیا آمده باشد؛ جهت کسب تابعیت بلژیک، باید حداقل هفت سال در آن کشور، اقامت دائمی داشته؛ و توسط دولت، اجازه سکونت دائمی، به وی اعطا شده باشد؛ و تقاضای تابعیت، باید در اداره ثبت مستقر در شهرداری، صورت پذیرفته، و درخواست‌هایی که به سفارت بلژیک در خارج از آن کشور، ارائه می‌گردد؛ فاقد اثر است.[۴]
اشخاص مقیم در چک، که سن آنها؛ کمتر از ۱۷ سال است؛ می‌توانند درخواست تحصیل تابعیت چک را بنمایند.[۵]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
یکی از شرایط تحصیل تابعیت ایران، تمول مالی و توانایی تأمین مخارج زندگی است.[۶] برابر با قانون ایران، اهلیت لازم برای کسب تابعیت، ۱۸ سال است.[۷] به نظر یکی از حقوقدانان، شاید بتوان عبارت «به سن هجده سال تمام رسیده باشند»؛ در این ماده را، مستند قانونی سن رشد محسوب نمود.[۸]
در خصوص بند ۴ ماده فوق باید گفت صرف اتهام به جرایم مندرج در بند مذکور، نمی‌تواند مانعی جهت کسب تابعیت ایران باشد.[۹]
به نظر برخی از حقوقدانان، زن شوهردار خارجی، به تنهایی نمی‌تواند درخواست تحصیل تابعیت ایران را، بنماید.[۱۰]
مفاد این ماده، دارای شباهت با مسائل و احکام مربوط به کافر مستأمن می‌باشد.[۱۱]
نکات توضیحی
اعطای تابعیت ایران به خارجی‌ها، به عنوان عمل حاکمیتی، قابل شکایت نیست.[۱۲]
رویه‌های قضایی
مذاکرات تصویب
یکی از نمایندگان مجلس، معتقد بود که نحوه سکونت، اعم از متوالی یا متناوب، تأثیری در نتیجه ندارد؛ و در نهایت، این دولت است که نظر خود را، اعلام می‌کند.[۱۳]
مقالات مرتبط
- ضرورت‌های حقوقی داخلی و بین‌المللی اصلاح برخی مواد قانون مدنی در خصوص تابعیت زنان
- تأملی بر برخی ابعاد حقوق عمومی تابعیت مضاعف مدیران و کارمندان دستگاه‌های اجرایی
منابع
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم). چاپ 4. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 329736
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم). چاپ 4. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 329740
- ↑ ستار عزیزی و بیژن حاجی عزیزی. تابعیت در حقوق ایران و بین‌الملل. چاپ 1. دانشگاه بوعلی، 90. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3703320
- ↑ حسین آل کجباف. تابعیت در ایران و سایر کشورها. چاپ 1. جنگل، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1898328
- ↑ حسین آل کجباف. تابعیت در ایران و سایر کشورها. چاپ 1. جنگل، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1272964
- ↑ حسین آل کجباف. بایسته‌های حقوق بین‌الملل خصوصی (جلد اول) کلیات، تابعیت، اقامتگاه، وضعیت بیگانگان و پناهندگان. چاپ 11. جنگل، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3301692
- ↑ محمد نصیری. حقوق بین‌الملل خصوصی (جلد اول و دوم) (کلیات، تابعیت، اقامتگاه) (وضع اتباع بیگانه و تعارض قوانین و دادگاه‌ها). چاپ 23. آگه، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 151604
- ↑ سیدمحمود کاشانی. حقوق مدنی قراردادهای ویژه (اشاعه، شرکت مدنی، تقسیم مال مشترک، ودیعه، وکالت، ضمان). چاپ 1. میزان، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 518408
- ↑ سیدحسن امامی. حقوق مدنی (جلد چهارم) (شخصیت، تابعیت، اسناد سجل احوال، اقامتگاه، قرابت، نکاح و فسخ آن). چاپ 13. اسلامیه، 1375. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 690428
- ↑ ستار عزیزی و بیژن حاجی عزیزی. تابعیت در حقوق ایران و بین‌الملل. چاپ 1. دانشگاه بوعلی، 90. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3703352
- ↑ اسداله لطفی. موجبات و مسقطات ضمان قهری در فقه و حقوق مدنی ایران. چاپ 1. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1379. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 687336
- ↑ محمد سهرابی. حقوق بین‌الملل خصوصی (تابعیت، اقامتگاه، وضع اتباع بیگانه و تعارض قوانین). چاپ 1. گنج دانش، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1050248
- ↑ احمدرضا نائینی. مشروح مذاکرات قانون مدنی. چاپ 1. مرکز پژوهش‌های مجلس شورا ی اسلامی، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 222840