ماده ۱۳۰۸ قانون مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ابرابزار) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۱۳۰۸ قانون مدنی''': دعوی سقوط حق از قبیل پرداخت | '''ماده ۱۳۰۸ قانون مدنی''': [[دعوی]] [[سقوط حق]] از قبیل پرداخت [[دیون|دین]]، [[اقاله]]، [[فسخ]]، [[ابراء|ابرا]] و امثال آنها در مقابل [[سند رسمی]] یا [[سند|سندی]] که اعتبار آن در [[دادگاه|محکمه]] محرز شده ولو آنکه موضوع آن سند کمتر از پانصد ریال باشد به [[شهادت]] [[شاهد|شهود]] قابل اثبات نیست. (در اصلاحات ۱۳۶۱/۱۰/۸ و ۱۳۷۰/۸/۱۴ حذف شد.) | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۱۳۰۷ قانون مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۱۳۰۷ قانون مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
* {{زیتونی|[[ماده ۱۳۰۹ قانون مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | * {{زیتونی|[[ماده ۱۳۰۹ قانون مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
== مقالات مرتبط == | == مقالات مرتبط == | ||
* [[حدود اعتبار سند نسبت به طرفین معامله، قائم مقام آنها و اشخاص ثالث]] | * [[حدود اعتبار سند نسبت به طرفین معامله، قائم مقام آنها و اشخاص ثالث]] | ||
{{مواد قانون مدنی}} | {{مواد قانون مدنی}} | ||