ماده ۱۳۰۸ قانون مدنی

ماده ۱۳۰۸ قانون مدنی: دعوی سقوط حق از قبیل پرداخت دین، اقاله، فسخ، ابرا و امثال آنها در مقابل سند رسمی یا سندی که اعتبار آن در محکمه محرز شده ولو آنکه موضوع آن سند کمتر از پانصد ریال باشد به شهادت شهود قابل اثبات نیست. (در اصلاحات ۱۳۶۱/۱۰/۸ و ۱۳۷۰/۸/۱۴ حذف شد.)

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۱۳۰۷ قانون مدنی
• ماده ۱۳۰۹ قانون مدنی

نکات توصیفی هوش مصنوعی

1. این ماده به ممنوعیت اثبات سقوط حق با شهادت شهود در مقابل اسناد رسمی و اسنادی که اعتبارشان در محکمه محرز شده اشاره دارد.
2. موارد خاص سقوط حق شامل پرداخت دین، اقاله، فسخ و ابرا می‌شود.
3. در این ماده به اسنادی که موضوع آنها کمتر از پانصد ریال است نیز اشاره شده، اما اشاره شده که همچنان نمی‌توان با شهادت شهود آن را اثبات کرد.
4. این ماده در دو اصلاحیه در سال‌های ۱۳۶۱ و ۱۳۷۰ مورد اصلاح قرار گرفت و حذف شد.
5. اسناد رسمی دارای اعتباری قوی‌تر از شهادت شهود هستند و این ماده برای تقویت اعتبار آنها وضع شده بود.
6. تغییرات در قانون نشان‌دهنده تطبیق قوانین با مقتضیات زمانی و نیازهای جامعه است.

مقالات مرتبط

• حدود اعتبار سند نسبت به طرفین معامله، قائم مقام آنها و اشخاص ثالث