ماده ۵۱۳ قانون مدنی

ماده ۵۱۳ قانون مدنی: اقسام عمدهٔ اجارهٔ اشخاص از قرار ذیل است:

1. اجارهٔ خدمه و کارگران از هر قبیل.
2. اجارهٔ متصدیان حمل و نقل اشخاص یا مال‌التجاره، اعم از راه خشکی یا آب یا هوا.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۵۱۲ قانون مدنی
• ماده ۵۱۴ قانون مدنی

مطالعات تطبیقی

رویه قضایی فرانسه، به دلیل تناسب بین تصدی حمل و نقل با ودیعه، آن را عقدی عینی دانسته‌است.

نکات تفسیری دکترین ماده 513 قانون مدنی

در مواردی که قانون کار، نسبت به حکمی ساکت است؛ باید به مقررات عمومی قانون مدنی رجوع نمود.

اگر در رابطه با مقررات حمل و نقل، بین قوانین مدنی و تجاری تعارض وجود داشته باشد؛ باید قانون مدنی را، که عام بوده؛ بر قانون تجارت که خاص است؛ مقدم دانسته؛ و به قانون خاص عمل ننمود.

با توجه به اینکه در مقاطعه کاری، اجیر برای خود، کار نموده؛ و دارای استقلال نسبی است؛ بنابراین رابطه بین او و طرف مقابل را، باید تابع اجاره دانست.

سوابق و مستندات فقهی

سوابق و مستندات فقهی

اگر شخصی، دیگری را حبس کند؛ ضامن منافع کار او نیست؛ مگر اینکه حبس شونده، اجیر شخص دیگری بوده؛ و بر اثر حبس او، اجرت وی فوت شود.

مصادیق و نمونه ها

• حفاظت از مال معین، که در برابر مطالبه اجرت صورت می‌پذیرد؛ اجاره محسوب می‌گردد.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 513 قانون مدنی

1. اجارهٔ خدمه و کارگران شامل انواع مختلف کارگران می‌شود.
2. اجارهٔ متصدیان حمل و نقل می‌تواند شامل حمل و نقل افراد یا کالاها باشد.
3. حمل و نقل ممکن است از راه‌های خشکی، آبی یا هوایی انجام شود.
4. این ماده به دسته‌بندی اجارهٔ اشخاص پرداخته است.

پایان نامه و رساله های مرتبط

• تحلیل ماهیت قرارداد پیمان در حقوق ایران

مقالات مرتبط

• قرارداد حمل ونقل هوایی در حقوق ایران
• انتقال بار میان وسایلِ حمل (ترانشیپمنت):بررسی اسباب و آثار آن در حقوق حمل‌ونقل