ماده ۱۳۲۰ قانون مدنی
ماده ۱۳۲۰ قانون مدنی: شهادت بر شهادت در صورتی مسموع است که شاهد اصل، وفات یافته یا به واسطهٔ مانع دیگری مثل بیماری و سفر و حبس و غیره نتواند حاضر شود.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
شهادت بر شهادت، یعنی اینکه دو شخص، نسبت به استماع شهادت دو شخص دیگر، در مورد موضوعی واحد، شهادت بدهند.[۱]
منظور از «شهادت بر شهادت» در ماده ۱۳۲۰ قانون مدنی، یعنی اینکه شخص، در محکمه، به آنچه که در خارج از دادگاه شنیده است؛ شهادت بدهد،[۲] به عبارت دیگر، شهادت بر شهادت، یعنی اینکه شخص، خودش ناظر مستقیم واقعه نبوده؛ بلکه آن را از دیگری شنیده و در دادگاه بیان مینماید.[۳]
مطالعات تطبیقی
- در حقوق انگلیس، در تشخیص مفاهیم و معیارهای شهادت بر شهادت، به رویه دادگاههای این کشور، مراجعه میگردد.[۴]
نکات تفسیری دکترین ماده ۱۳۲۰ قانون مدنی
شهادت غیرمستقیم، در مواردی پذیرفته میشود که دسترسی به شاهد اصلی، ممکن نباشد،[۵] در مواردی که شاهد اصلی، از ادای شهادت خودداری نماید نیز، شهادت بر شهادت پذیرفته میگردد،[۶] البته شهادت بر شهادت، زمانی معتبر است که شهادت اصلی نیز، قابل استماع باشد.[۷]
در حقوق الله، شهادت بر شهادت مسموع نیست،[۸] در حقوق الناس نظیر قصاص، طلاق، نسب، غصب، قرض و …، شهادت بر شهادت پذیرفته میگردد.[۹]
مطالعات فقهی
مستندات فقهی
- با استناد به روایتی از امام صادق، در مواردی که شاهد اصلی، ادعا نماید که شاهد فرع را گواه بر اظهارات خود نگرفته بوده و در نتیجه شهادت بر شهادت را در دعوی مزبور نپذیرد؛ در این صورت، قول کسی پذیرفته میگردد که عادل تر است؛ و اگر درجه عدالت هر دو، به یک اندازه باشد؛ شهادت بر شهادت پذیرفته نخواهد شد.[۱۰]
سوابق فقهی
- در مواردی که شاهد اصلی، از ادای شهادت خودداری نماید؛ شهادت بر شهادت پذیرفته میگردد.[۱۱]
- شهادت بر شهادت فرع، پذیرفته نیست.[۱۲]
- شهادت بر شهادت، از زنان پذیرفته میگردد.[۱۳]
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده ۱۳۲۰ قانون مدنی
محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- شهادت بر شهادت به معنای گواهی دادن بر اساس گواهی شخص دیگری است.
- این نوع شهادت در شرایط خاصی قابل قبول است.
- یکی از شرایط قبول پذیری، وفات شاهد اصلی است.
- مانعهایی مانند بیماری، سفر، و حبس نیز میتوانند دلیل عدم حضور شاهد اصلی باشند.
- شرایط مذکور باید مانع از حضور شاهد اصلی باشند تا شهادت بر شهادت معتبر شناخته شود.
رویههای قضایی
مقالات مرتبط
- محدودیتهای موضوعی سوگند در دعاوی مدنی
- شهادت بر شهادت در حقوق کیفری ایران و انگلیس
- کاوشی نو در مبانی فقهی ماده ۱۳۲۰ قانون مدنی
منابع
- ↑ حمید مسجدسرایی. ترمینولوژی فقه اصطلاحشناسی فقه امامیه. چاپ 1. پیک کوثر، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4149976
- ↑ سیدحسن امامی. حقوق مدنی (جلد ششم) (در ادله اثبات دعوا، اقرار، اسناد، شهادت، امارات، قسم، اصول عملیه). چاپ 7. کتابفروشی اسلامی، 1375. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 272920
- ↑ قدرت اله واحدی. آیین دادرسی مدنی کتاب دوم. چاپ 4. میزان، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3527220
- ↑ فصلنامه پژوهشی علوم انسانی (الهیات و حقوق) شماره 28 تابستان 1387. دانشگاه علوم اسلامی رضوی، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1169348
- ↑ ناصر کاتوزیان. اثبات و دلیل اثبات (جلد دوم) (شهادت- اماره- سوگند و اصول عملی). چاپ 5. میزان، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 162832
- ↑ بهرام بهرامی. بایستههای ادله اثبات. چاپ 2. نگاه بینه، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2454452
- ↑ سیدحسن امامی. حقوق مدنی (جلد ششم) (در ادله اثبات دعوا، اقرار، اسناد، شهادت، امارات، قسم، اصول عملیه). چاپ 7. کتابفروشی اسلامی، 1375. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 272920
- ↑ ایرج گلدوزیان. ادله اثبات دعوا (دعاوی کیفری و حقوقی) علمی و کاربردی. چاپ 4. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2490212
- ↑ حسینقلی حسینی نژاد. ادله اثبات دعوی. چاپ 2. دانش نگار، 1381. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 196688
- ↑ احمد اسماعیل تبار، سیداحمدرضا حسینی و مهدی (ترجمه) حسینیان قمی. منابع فقه شیعه ترجمه جامع احادیث الشیعه آیةاله سیدحسین بروجردی (جلد سیم) (قضا و شهادات و حدود و تعزیرات). چاپ 1. فرهنگ سبز، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2791924
- ↑ عبداله کیایی. قانون مدنی و فتاوای امام خمینی (جلد دوم). چاپ 1. سمت، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 60652
- ↑ عبداله کیایی. قانون مدنی و فتاوای امام خمینی (جلد دوم). چاپ 1. سمت، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 60640
- ↑ احمد باقریان ساروی. آیات احکام در کتابهای (شهید اول). چاپ 1. بوستان کتاب، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3203512