ماده ۱۱۱۳ قانون مدنی

ماده ۱۱۱۳ قانون مدنی: در عقد انقطاع، زن حق نفقه ندارد مگر این که شرط شده یا آن که عقد مبنی بر آن جاری شده باشد.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

منظور از «عقد انقطاع» در ماده ۱۱۱۳ قانون مدنی، نکاحی است که برای مدت معینی منعقد شود،

نکات توضیحی تفسیری دکترین

برخلاف نکاح دائم، منشأ مطالبه نفقه در نکاح منقطع، توافق است نه حکم قانون، چنانچه اجرای حکم الزام زوج به انفاق، ممکن نباشد؛ زن می‌تواند از محکمه، درخواست الزام زوج به بذل مدت نماید، به خصوص اگر زوجه، بر اثر امتناع شوهر از انفاق، دچار عسر و حرج گردد.

مصادیق تمکین را، قانون، عرف، اخلاق و رسوم هر جامعه تعیین می‌نماید. گفتنی است جنون زوجه، مانع مشروع تمکین محسوب گردیده و تکلیف تمکین را از وی سلب می‌نماید؛ لیکن چنانچه ازدواج با زن مجنون، بر اثر تدلیس باشد؛ و زوج به همین دلیل، مبادرت به فسخ نکاح نماید؛ در این صورت می‌تواند برای مطالبه نفقه‌هایی که تا آن زمان پرداخت نموده؛ به شخص فریبکار مراجعه نماید.

نکات توضیحی

در نکاح منقطع، پرداخت نفقه توسط زوج، منوط به تمکین زوجه است.

رویه‌های قضایی

• به موجب دادنامه شماره ۱۴۴۸ مورخه ۱۳۷۲/۱۲/۲۱ شعبه ۳۰ دیوان عالی کشور، می‌توان در نکاح موقت، شرط نفقه نمود.

• به موجب دادنامه شماره ۸۲۵ مورخه ۱۳۷۲/۳/۲۲ شعبه ۳۰ دیوان عالی کشور، در عقد انقطاع، زن حق نفقه ندارد.

• رای دادگاه درباره استرداد دادخواست تجدیدنظرخواهی (دادنامه شماره ۹۱۰۹۹۷۰۲۲۴۵۰۱۷۲۴)

مقالات مرتبط

• بررسی جایگاه نفقه زوجه در تحقق عدالت اجتماعی ‬‬‬‬‬‬
• واکاوی دیدگاه‌های خاص علامه کاشف‌الغطاء در احوال شخصیه با رویکرد تطبیقی اقلیت‌های دینی ایرانی
• شرط تبانی/ بنائی از منظر فقهی، حقوقی با تأکید بر دیدگاه استاد جعفری لنگرودی
• نکاح موقت طویل‌المدت
• شرط پرداخت مهریه توسط ثالث در نکاح دائم
• بررسی لزوم یا عدم لزوم شرایط اساسی صحت قراردادها در مورد شروط ضمن عقد
• اشتراط نفقه در نکاح موقت
• تأملی پیرامون شرط ضمنی دوام زوجیت در هبه‌ بین زوجین و ماهیت آن