ماده ۴۰۸ قانون مدنی

ماده ۴۰۸ قانون مدنی: اگر مشتری برای ثمن، ضامن بدهد یا بایع ثمن را حواله دهد بعد از تحقق حواله، خیار تأخیر ساقط می‌شود.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۴۰۷ قانون مدنی
• ماده ۴۰۹ قانون مدنی

فلسفه و مبانی نظری

دلیل تصویب این ماده، این است که قبول ضمان توسط فروشنده یا تحقق حواله، قبض ثمن محسوب گردیده و در نتیجه باید قائل به برائت ذمه خریدار شد، در واقع پس از تحقق حواله، طلب فروشنده به محتال انتقال یافته؛ که چنین فرایندی، در حکم تأدیه ثمن است، همچنین وقوع ضمان به‌طور صحیح، موجب برائت ذمه مضمونٌ عنه و اشتغال ذمه ضامن می‌گردد؛ که چنین روندی را نیز در فرض ضمانت از خریدار بابت ثمن، باید در حکم وصول ثمن دانست.

نکات تفسیری دکترین

مفاد این ماده، بیانگر مصادیقی از تبدیل تعهد است.

ضمانت از خریدار بابت ثمن، در صورتی منجر به زوال خیار تأخیر ثمن می‌گردد؛ که مشروط نبوده؛ و دلالت بر نقل ذمه نماید، ضمان تضامنی، یا همان ضمان با ضم ذمه، در حکم وثیقه بوده؛ و نمی‌تواند خیار مزبور را ساقط نماید.

نکات توصیفی هوش مصنوعی

1. مسئولیت پرداخت ثمن با ضامن در صورت تضمین از جانب مشتری.
2. امکان ساقط شدن خیار تأخیر پس از حواله ثمن توسط بایع.
3. تحقق حواله به عنوان شرط برای از بین رفتن خیار تأخیر.
4. همکاری میان طرفین قرارداد برای تسویه بدهی از طریق حواله یا ضمانت.
5. نقش ضمانت و حواله در استحکام معاملات و کاهش ریسک تأخیر در پرداخت.