ماده ۱۱۴۱ قانون مدنی

ماده ۱۱۴۱ قانون مدنی: طلاق در طهر مواقعه صحیح نیست مگر این که زن یائسه یا حامل باشد.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

مقصود از «یائسه» در ماده ۱۱۴۱ قانون مدنی، زنی است که با رسیدن به سن خاصی، دیگر حیض نمی‌بیند. از نظر علم پزشکی، خون حیض، بین سنین ۴۵ تا ۵۵ سالگی، برای همیشه قطع گردیده؛ و زن یائسه می‌شود.

«حامل» نیز، به معنای حمل کننده و آبستن است.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

بر لزوم وقوع طلاق در طهر غیرمواقعه، استثنائاتی نیز وارد است، به عنوان نمونه، طلاق زوجه نابالغ و زوجه مسترابه، در طهر مواقعه صحیح است.

مطالعات فقهی

مستندات فقهی

با استناد به روایاتی از امام باقر و امام صادق، طلاق در طهر مواقعه صحیح نیست.

سوابق فقهی

طلاق در طهر مواقعه جایز نیست، اما در مواردی که نسبت به آبستن بودن زن، یقین حاصل گردد؛ طلاق او در طهر مواقعه صحیح است.

رویه‌های قضایی

• رای دادگاه درباره اثبات کراهت قبل از شروع زندگی مشترک (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۱۱۰۰۸۲۷)
• رای دادگاه درباره اثر اعسار از پرداخت نفقه بر تحقق حق طلاق (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۲۱۳۰۵۰۱۴۵۰)
• رای دادگاه درباره ارتباط نحله و مهریه (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۳۰۰۱۵۵۲)
• رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره اصل حاکم در مطالبه اجرت المثل ایام زوجیت

مقالات مرتبط

• ابهام قانون مدنی در شرطیت «طهر غیر مواقعه» نسبت به صحت طلاق
• صلاحیت دادگاههای ایران در طلاق ایرانیان مقیم خارج از کشور