ماده ۶۴۰ قانون مدنی

ماده ۶۴۰ قانون مدنی: مستعیر ضامن تلف یا نقصان مال عاریه نمی‌باشد مگر در صورت تفریط یا تعدی.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

فلسفه و مبانی نظری ماده

علت عدم ضمان مستعیر مگر در صورت افراط و تفریط، این است که او امین شمرده شده‌است.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

یکی از تفاوت‌های امین با مستعیر در تحدید مسئولیت است، به این نحو که امکان شرط ضمان یا افزایش مسئولیت در عاریه وجود دارد.

چنانچه مستعیر مدعی تلف عین مستعاره شد، باید برای ادعای تلف و عدم افراط و تفریط خود دلیل بیاورد.

شایان ذکر است که تعدی و تفریط مستعیر، موجب فسخ عاریه نمی‌شود، بلکه فقط مستعیر را ضامن یوم التلف می‌کند، البته این نوع ضامن بودن ناشی از تقصیر و عهدشکنی است نه بدل از تعهد اصلی.

مطالعات فقهی

مستندات فقهی

مستند اینکه عاریه یک نوع امانت مالکیه در دست مستعیر است، سیره عقلا و ارتکاز مردم است، مضافاً اینکه اجماع و روایاتی نیز در این زمینه وجود دارد، اما به حکم عقل، اجماع و روایات مستفیضه، ضمان در تلف یا نقصانی که منشأ آن افراط و تفریط است، وجود دارد، مانند روایتی از امام جعفر صادق (ع) که می‌فرمایند: اگر مستعیر بر عین عاریه شده، جنایتی وارد کرد که منجر به تلف عین یا چیزی از آن، یا فساد آن شد، وی نسبت به آنچه تلف یا فاسد کرده، ضامن خواهد بود، زمانی که تعدی کرده باشد، در مقابل حنابله مانند شافعی‌ها، مستعیر را در صورت تلف عین(حتی بدون تعدی و تفریط) ضامن می‌دانند.

مصادیق و نمونه‌ها

• اگر شخصی، خودرویی را برای رفتن به شمیران عاریه گیرد، ولی قصدش رفتن به دماوند باشد، آن گاه در همان ابتدای خروج از تهران، خودرو دچار احتراق شود، ضامن خواهد بود، حتی اگر کارشناسان بگویند که اگر به شمیران هم می‌رفت، این مشکل به وجود می‌آمد.
• مستعیر فرشی را به عاریه گرفته و از آن به‌طور متعارف نگهداری می‌کند، حال اگر حوادث غیرطبیعی مثل وقوع زلزله و ریزش سقف باعث نقصان یا تلف فرش شد، وی ضامن نخواهد بود.

مقالات مرتبط

• نقش سیره نبوی در شکل‌گیری حقوق خصوصی
• قاعده مایضمن در حقوق مدنی ایران؛ با رویکردی تطبیقی