ماده ۱۴۲ قانون مدنی

ماده ۱۴۲ قانون مدنی: شروع در احیا از قبیل سنگ چیدن اطراف زمین یا کندن چاه و غیره، تحجیر است و موجب مالکیت نمی‌شود ولی برای تحجیر کننده ایجاد حق اولویت در احیا می‌نماید.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۱۴۱ قانون مدنی
• ماده ۱۴۳ قانون مدنی

توضیح واژگان

«احتجار»، یعنی تحجیر یا سنگ چینی اطراف زمین، به منظور آباد نمودن آن.

شروع به احیای اراضی موات را که اغلب با سنگ چینی اطراف زمین، محقق می‌گردد، «تحجیر» گویند.

حق اولویت در عمران زمین‌های موات را «حق التحجیر» نامند.

شخصی را که جهت احیای اراضی موات، مبادرت به تحجیر نموده باشد؛ «مُحجِّر» نامند.

نکات تفسیری دکترین ماده 142 قانون مدنی

تحجیر، از امور حسبی محسوب می‌گردد. حق تحجیر، به ارث می‌رسد، هرچند در مال بودن این حق، تردید وجود داشته باشد.

تحجیر، احیا محسوب نمی‌گردد، شروع به احیای اراضی موات، موجب تملک این گونه اراضی نگردیده و فقط حق اولویت در مالکیت را ایجاد می‌نماید، اولویت تحجیر، یعنی اینکه تحجیر، برای عامل آن، حق اولویت در احیای اراضی موات را ایجاد می‌نماید. البته با تردید در احیا، نمی‌توان حکم به احیای اراضی موات نمود.

گفتنی است در اراضی مواتی که حق تحجیر، به وجود آمده، احیا توسط اشخاصی غیر از مُحجِّر، امکان ندارد.

همچنین تعلل تحجیرکننده در عمران زمین، از مصادیق سوءاستفاده از حق موضوع اصل ۴۰ قانون اساسی محسوب می‌گردد؛ لذا در چنین مواردی، قاضی می‌تواند حق اولویت مُحجِّر را بی‌اعتبار اعلام نماید.

سوابق و مستندات فقهی

سوابق و مستندات فقهی

برخی از فقها، تحجیر را سبب تملک دانسته‌اند. وکیل و اجیر نیز می‌توانند از طرف اصیل و برای او مبادرت به تحجیر نمایند.

مصادیق و نمونه ها

• پی کنی، حفر چاه، نصب نرده و …، تحجیر است.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 142 قانون مدنی

1. شروع به احیا به عنوان تحجیر تلقی می‌شود.
2. تحجیر باعث ایجاد مالکیت بر زمین نمی‌شود.
3. چیدن سنگ یا کندن چاه از مصادیق تحجیر است.
4. تحجیر کننده حق اولویت در احیای زمین را دارد.