ماده ۱۱۹۴ قانون مدنی

ماده ۱۱۹۴ قانون مدنی: پدر و جد پدری و وصی منصوب از طرف یکی از آنان، ولی خاص طفل نامیده می‌شود.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۳۲ قانون ثبت اسناد و املاک

توضیح واژگان

«وصی» که در ماده ۱۱۹۴ قانون مدنی، مورد اشاره قرار گرفته است، کسی است که توسط پدر یا جد پدری، برای دوران پس از مرگ آنان، جهت تصدی امور مالی طفل، انتخاب می‌شود، همچنین به شخصی که ولی قهری، برای بعد از خود، معین می‌نماید تا به اداره امور مولی علیه او بپردازد؛ «ولی خاص» گویند.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

وصی، همان اختیارات ولی قهری را دارا است؛ به همین دلیل ماهیت حقوقی وصایت را، احداث ولایت دانسته‌اند. با وجود ولی خاص، شخص فاقد اهلیت، تحت ولایت او قرار خواهد داشت. ولی خاص، نسبت به قیم، از اختیارات بیشتری برخوردار است.

نکات توضیحی

قانون مدنی، وصی را در دسته اولیای محجور، قرار داده‌ است.

مطالعات فقهی

مستندات فقهی

• به دلالت اجماع، پدر و جد پدری و هر چه بالاتر رود؛ ولی طفل محسوب گردیده؛ و مادر او، ولایتی ندارد.

رویه‌های قضایی

• به موجب نظریه مشورتی شماره ۵۷۶۶/۷ مورخه ۱۳۷۶/۹/۱۰ اداره حقوقی قوه قضاییه، وصی، از کلیه اختیارات پدر و جد پدری، برخوردار است.

• نظریه شماره ۷/۱۴۰۰/۱۳۵۸ مورخ ۱۴۰۱/۰۳/۰۹ اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره شرایط شکلی دادخواست در اقامه ی دعوا به نمایندگی از طفل یا مولی علیه
• نظریه شماره ۷/۱۴۰۱/۲۶ مورخ ۱۴۰۱/۰۷/۲۶ اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تعارض حضانت و ولایت قهری در برخی موارد