ماده ۱۲۵۶ قانون مدنی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۱۲۵۶ قانون مدنی: رفع حجر هر محجور باید در دفتر مذکور در ماده ۱۲۲۶ و در مقابل اسم آن محجور قید شود.

مواد مرتبط

فلسفه و مبانی نظری ماده

دلیل وضع ماده ۱۲۵۶ قانون مدنی را می‌توان نگرانی قانونگذار از معامله اشخاص جاهل به حجر با سفیه و مجنون؛ و در نتیجه تضییع اموال آنان دانست، از طرفی، با اعلان حکم حجر، دیگر ادعای سایر اشخاص، نسبت به عدم اطلاع از حجر سفیه یا مجنون، و مطالبه خسارت از آنان پذیرفته نیست.[۱]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

به محض قطعی شدن حکم رفع حجر، باید این موضوع، در دفتری که در اداره سرپرستی نگهداری می‌گردد؛ قید شود.[۲]

مقالات مرتبط

منابع

  1. عبداله خدابخشی. تحلیل فقهی-حقوقی قانون امور حسبی و تأثیر آن در رویه قضایی. چاپ 2. خرسندی، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3455648
  2. سیدحسن امامی. حقوق مدنی (جلد پنجم) (طلاق، متعه، اولاد، خانواده، انفاق، حجر و قیمومت). چاپ 11. اسلامیه، 1375.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 253516