ماده ۱۸۱ قانون مدنی

ماده ۱۸۱ قانون مدنی: اگر کسی کندو یا محلی برای زنبور عسل تهیه کند زنبور عسلی که در آن جمع می‌شوند ملک آن شخص است. همین‌طور است حکم کبوتر که در برج کبوتر جمع شود.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

مقصود از «شکار»، گرفتن حیوان به طرقی مثل انداختن تیر به سمت اوست، همچنین به فرآیندی که جهت بیرون آوردن موجودات آبی، از زیستگاه طبیعی آنان صورت می‌پذیرد؛ «صید» گویند.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

جهت شکار، قصد تملک ضروری است؛ لذا قرار دادن برج کبوتر در ارتفاع، به منظور خشک شدن رنگ آن و در نتیجه ورود چند پرنده به آن مکان، دلالت بر تحقق شکار ندارد.

مفاد این ماده، از باب تمثیل بوده و با طرقی نظیر پهن نمودن تور در دریا نیز می‌توان به صید ماهی مبادرت ورزید، به علاوه، راه‌های دیگری نیز برای شکار وجود دارد، همچنین ورود ماهی‌های مباحه، از رودخانه به حوض صاحب باغ، موجب تملک آنها می‌گردد.

گفتنی است اگر کسی، در زمین مغصوب، کندویی برای زنبور عسل تهیه کند؛ زنبورهای عسلی که در آن جمع می‌شوند؛ ملک آن شخص است، لیکن وی، نسبت به منافع آن مکان ضامن است.

مطالعات فقهی

سوابق فقهی

اگر شخصی، برجی را برای استراحت کبوتر بنا نماید؛ دیگر مالک آن حیوان محسوب نگردیده و شخص دیگری، می‌تواند مبادرت به شکار او کند.

رویه‌های قضایی

به موجب نظریه مشورتی شماره ۶۴۵۱/۷ مورخه ۱۲/۹/۱۳۸۴ اداره حقوقی قوه قضاییه، اگر شکارچی، برج را در ملک غیر، تأسیس نموده باشد؛ و پرنده ای وارد آن گردد؛ در این صورت آن حیوان، به صیاد تعلق نداشته؛ و متعلق به صاحب زمین خواهدبود.