ماده ۸۲۹ قانون مدنی

ماده ۸۲۹ قانون مدنی: قبول موصی‌له قبل از فوت موصی مؤثر نیست و موصی می‌تواند از وصیت خود رجوع کند حتی در صورتی که موصی‌له موصی به را قبض کرده باشد.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مطالعات تطبیقی

ماده ۹۰۹ قانون مدنی مصر نیز، قابلیت رجوع موصی از وصیت خویش را پیش‌بینی نموده‌است.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

برخی از حقوقدانان معتقدند در فرضی که وصیت، به صورت شرط ضمن عقد ایجاب شده باشد؛ قابل رجوع نیست، اما برخی دیگر، حق رجوع را قابل اسقاط نمی‌دانند. بنا به این نظر، موصی، حتی در صورت قبول وصیت توسط موصی له یا وصی، حق رجوع از وصیت خود را دارد، البته ورثه موصی، حق رجوع از وصیت را ندارند؛ و نمی‌توان پس از فوت موصی، احکام هبه، نظیر قبض و رجوع را، در وصیت جاری دانست.

گفتنی است حق رجوع، نسبت به قسمتی از موصی به هم، امکان پذیر است.

مطالعات فقهی

سوابق فقهی

وصیت در حیات موصی، لازم نیست، و رجوع از وصیت، با شهادت شهود و انضمام سوگند به آن، امکان پذیر خواهد بود، و جملاتی نظیر (فسخ نمودم)، (مال من بر او حرام است)، (حق ورثه خودم است) و … دلالت بر رجوع از وصیت دارد.

مصادیق و نمونه‌ها

• پاره نمودن وصیت نامه، دلالت بر رجوع از آن دارد.

• رجوع موصی از وصیت به ملک مسکونی، جایز است؛ حتی اگر موصی له در آن ملک، سکنی گزیده باشد.

مقالات مرتبط

• بازگشت از ایجاب در حقوق ایران و کنوانسیون بیع بین المللی کالا
• مطالعۀ تطبیقی اعتبار وصیت الکترونیکی در حقوق آمریکا و ایران