ماده ۷۹۰ قانون مدنی

ماده ۷۹۰ قانون مدنی: بعد از برائت ذمه مدیون، رهن در ید مرتهن امانت است لیکن اگر با وجود مطالبه، آن را رد ننماید ضامن آن خواهد بود اگر چه تقصیر نکرده باشد.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۷۸۹ قانون مدنی
• ماده ۷۹۱ قانون مدنی

نکات تفسیری دکترین ماده 790 قانون مدنی

اگر راهن، دین خود را به مرتهن پرداخت نموده؛ اما هنوز عین مرهونه را از وی مطالبه نکرده باشد؛ در این صورت مال مزبور، در ید مرتهن امانت مالکی خواهد بود و وقتی موظف به تسلیم است که مالک آن، مال خویش را مطالبه نماید و در صورت مطالبه راهن، و امتناع مرتهن از رد عین مرهونه به صاحب آن، وی در حکم غاصب بوده؛ و حتی بدون تعدی و تفریط هم ضامن است، تسلیم، به رفع مانع، جهت سلطه مالک بر مال خویش صدق نموده؛ و نیازی نیست که مال مرهونه، به دست راهن برسد.

سوابق و مستندات فقهی

سوابق و مستندات فقهی

اگر مرتهن، ذمه راهن را ابراء نماید؛ بر وی واجب است که این موضوع را به اطلاع راهن رسانیده؛ یا عین مرهونه را به وی تسلیم نماید.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 790 قانون مدنی

1. پس از برائت ذمه مدیون، رهن در دست مرتهن به عنوان امانت محسوب می‌شود.
2. مرتهن موظف است پس از مطالبه، رهن را به مدیون بازگرداند.
3. در صورت عدم بازگشت رهن با وجود مطالبه، مرتهن ضامن رهن خواهد بود.
4. مرتهن حتی در صورت عدم تقصیر نیز در صورت عدم بازگشت به موقع رهن ضامن خواهد بود.