ماده ۸۱۸ قانون مدنی

ماده ۸۱۸ قانون مدنی: مشتری نسبت به عیب و خرابی و تلفی که قبل از اخذ به شفعه در ید او حادث شده باشد ضامن نیست و همچنین است بعداز اخذ به شفعه و مطالبه، در صورتی که تعدی یا تفریط نکرده باشد.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

«تعدی» یعنی تخطی از امر قانونگذار، که به صورت فعل انسان صورت گیرد. استعمال برخلاف روش خاصی که عرف، برای حفاظت از مال، لازم می‌داند؛ «تعدی از حدود متعارف» نامیده می‌شود.

«تفریط» در لغت، به معنای نابود ساختن، ضایع نمودن، کوتاهی کردن، و هیچ‌ کاره گردیدن شیء به کار رفته، تفریط، یعنی ترک کاری که باید انجام می‌شد.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

اگر مبیع، پس از مطالبه شفیع، و علم خریدار به درخواست وی، در ید مشتری تلف گردد؛ در این صورت او ضامن است.

تعدی، همیشه با فعل صورت می‌پذیرد. و معمولاً ضمان انسان نسبت به اموال دیگران، یا ناشی از تعدی است؛ یا تفریط، و به ندرت تعدی و تفریط، با هم توأم می‌گردند. معیار تشخیص تعدی و تفریط نیز، عرف می‌باشد.

قاعده تلف قبل از قبض، فقط در رابطه با بیع جاری بوده؛ و نسبت به تعویض ناشی از شبهه، که ایقاع محسوب می‌گردد؛ قلمرو شمول ندارد.