ماده ۱۲۲۶ قانون مدنی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۰ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۳۹ توسط Karandish (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۱۲۲۶ قانون مدنی: اسامی اشخاصی که بعد از کبر و رشد به علت جنون یا سفه محجور می‌گردند باید در دفتر مخصوص ثبت شود. مراجعه به دفتر مزبور برای عموم آزاد است.

مواد مرتبط

فلسفه و مبانی نظری ماده

علت وضع ماده ۱۲۲۶ قانون مدنی، لزوم آگاهی اشخاص از وضعیت حقوقی یکدیگر، در روابط اجتماعی،[۱] و نگرانی قانونگذار از معامله اشخاص جاهل به حجر با سفیه و مجنون؛ و در نتیجه تضییع اموال آنان دانست، از طرفی، با اعلان حکم حجر، دیگر ادعای سایر اشخاص، نسبت به عدم اطلاع از حجر سفیه یا مجنون و مطالبه خسارت از آنان پذیرفته نیست.[۲]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

تفاوت دفتر مخصوص مندرج در ماده ۱۲۲۶ قانون مدنی با پرونده محجورین، در این است که به پرونده محجورین، فقط اشخاص ذینفع حق مراجعه دارند و می توانند از آن، رونوشت تهیه نمایند.[۳]

مذاکرات تصویب

در تنظیم ماده ۱۲۲۶ قانون مدنی، یک ایراد نگارشی، که مربوط به مرحله چاپ ماده بود؛ وجود داشت که با توافق نمایندگان، مبنی بر تبدیل کلمه «سفیه» به «سفه»، اشکال مزبور رفع گردید.[۴]

یکی از نمایندگان مجلس، معتقد بود که باید جنون یا سفهی که متصل به صغر بوده؛ ولی بعد از بلوغ، محرز می گردد نیز، در دفتر مخصوص موضوع این ماده، ثبت گردد، وزیر عدلیه، با نظر وی مخالفت نموده؛ و حکم ماده را، فقط ناظر به جنون یا سفه غیرمتصل به صغر دانست.[۵]

مقالات مرتبط

منابع

  1. سیدحسن امامی. حقوق مدنی (جلد پنجم) (طلاق، متعه، اولاد، خانواده، انفاق، حجر و قیمومت). چاپ 11. اسلامیه، 1375.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 253376
  2. عبداله خدابخشی. تحلیل فقهی-حقوقی قانون امور حسبی و تأثیر آن در رویه قضایی. چاپ 2. خرسندی، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3455648
  3. سیدعلی حائری شاه باغ. شرح قانون مدنی (جلد دوم). چاپ 3. گنج دانش، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 213512
  4. احمدرضا نائینی. مشروح مذاکرات قانون مدنی. چاپ 1. مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 224592
  5. احمدرضا نائینی. مشروح مذاکرات قانون مدنی. چاپ 1. مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 223216