ماده ۱۲۹۸ قانون مدنی

ماده ۱۲۹۸ قانون مدنی: دفتر تاجر در مقابل غیر تاجر سندیت ندارد. فقط ممکن است جزء قرائن و امارات قبول شود لیکن اگر کسی به دفتر تاجر استناد کرد نمی‌تواند تفکیک کرده آنچه را که بر نفع او است قبول و آنچه که بر ضرر او است رد کند مگر آن که بی‌اعتباری آنچه را که بر ضرر اوست ثابت کند.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۱۲۹۷ قانون مدنی
• ماده ۱۲۹۹ قانون مدنی
• ماده ۶ قانون تجارت
• ماده ۱۴ قانون تجارت

توضیح واژگان

منظور از «دفتر تاجر» در ماده ۱۲۹۸ قانون مدنی، دفاتری هستند که هر تاجری اصولاً موظف به داشتن آن‌هاست و حسب مورد باید معاملات خود را الزاماً یا اختیاراً در آن دفاتر درج کند. به موجب ماده ۶ قانون تجارت هر تاجری به جز کسبه‌ی جزء موظف به داشتن دفاتر تجاری ذیل هستند: ۱.دفتر روزنامه ۲.دفتر کل ۳.دفتر دارایی ۴.دفتر کپیه.

مطالعات تطبیقی

مفاد ماده صدرالذکر در ماده 1378 قانون مدنی جدید فرانسه نیز تصریح شده است. با این بیان که دفاتر و اسنادی که افراد حرفه ای مکلف به نگهداری یا تنظیم آن می باشند، علیه صاحب آن اسناد همان قدرت اثباتی اسناد عادی را دارا می باشند. لیکن شخصی که به نفع خود بدان استناد می نماید نمی تواند مفاد آن را تفکیک نماید. و تنها آنچه را که به نفع وی می باشد مطرح نماید.

نکات تفسیری دکترین ماده ۱۲۹۸ قانون مدنی

دفاتر تجاری، از اعتبار اسناد رسمی برخوردار بوده؛ و در روابط بین تجار و قائم مقام آنها، معتبر است؛ و نیز این دفاتر، در روابط بین تاجر و غیر تاجر، به زیان تاجر قابل استناد است، در ضمن به جهت برخورداری دفاتر بازرگانی از اعتبار اسناد رسمی، علیه این گونه دفاتر، فقط ادعای جعل پذیرفته‌ است؛ نه اظهار انکار و تردید.

دفتر تاجر بر علیه غیرتاجر، می‌تواند به عنوان قرینه یا اماره قضایی، مبنی بر مدیون بودن او به تاجر، مورد استناد قرار گیرد و دفاتر تجاری تجار، علیه غیر بازرگانان، دلیل محسوب نمی‌گردد. اگر تاجر بخواهد علیه غیرتاجر، به دفاتر تجاری خود استناد نماید؛ باید دلیل کافی برای چنین خواسته‌ای ارائه نموده؛ و صرف رجوع به دفاتر مزبور، دلیل حقانیت او محسوب نمی‌گردد، قاضی نیز مکلف به پذیرش خواسته او نیست و اگر هم بتواند در این رابطه نظر قاضی را جلب نماید؛ استناد او به دفاتر خود، جنبه اماره داشته، و تاب استقامت در برابر دلایل طرف مقابل را ندارد.

مفاد دفاتر تاجر، تجزیه ناپذیر بوده؛ و استنادکننده به آن دفاتر، نمی‌تواند آنچه را که به نفع خود است؛ جدا نموده؛ و به سایر مطالب آن توجهی ننماید، کلیه قیود و وصف‌های مندرج در دفاتر مزبور، باید در نظر گرفته شده؛ و تفکیک آنها صحیح نیست.

نکات توضیحی ماده ۱۲۹۸ قانون مدنی

مزیت معامله با تاجر، در امکان استناد به دفاتر او، جهت اثبات ادعای خویش است.

به نظر برخی حقوقدانان، دفاتر تجاری، سندی عادی هستند، این دفاتر، در روابط بین تجار، و نیز در معاملات بین تاجر با غیرتاجر، قابل استناد هستند.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده ۱۲۹۸ قانون مدنی

1. دفتر تاجر در مقابل غیر تاجر دارای سندیت نیست.
2. دفتر تاجر می‌تواند به عنوان قرائن و امارات مورد قبول دادگاه واقع شود.
3. در صورت استناد به دفتر تاجر، نمی‌توان به‌صورت انتخابی بخش‌هایی را که به نفع فرد است پذیرفت و بخش‌هایی را که به ضرر او است رد کرد.
4. استثناء در پذیرش گزینشی، اثبات بی‌اعتباری مواردی است که به ضرر فرد است.

رویه های قضایی

• به موجب دادنامه شماره ۱۳۵۸ مورخه ۱۳۶۷/۱۲/۱۵ شعبه ۲۱ دیوان عالی کشور، دفتر تاجر در مقابل غیر تاجر سندیت ندارد.
• نظریه شماره 7/98/1621 مورخ 1399/01/26 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره امکان یا عدم امکان استرداد دلیل از سوی خواهان