ماده ۱۰۶۴ قانون مدنی

ماده ۱۰۶۴ قانون مدنی: عاقد باید عاقل و بالغ و قاصد باشد.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

«عاقد» یعنی طرف عقد.

پیشینه

به موجب قانون حمایت خانواده ۱۳۵۳، چنانچه عاقد، زوج، یا وکیل زوجین بود، باید از حداقل ۲۰ سال سن، برخوردار می‌بوده‌ است.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

بلوغ و عقل و قصد؛ در ازدواج شرط است. فقدان قصد، از مبطلات نکاح است، لذا نکاح در حال شوخی(نکاح هازل)، دلالت بر قصد نتیجه نداشته؛ و باطل است، نکاح مست نیز، به دلیل فقدان قصد، باطل است.

نکاح نابالغ، صحیح نیست. رضای غیررشید، در انعقاد نکاح نافذ است؛ نه در تعیین مهریه. برخی از حقوقدانان، نکاح غیررشید را، همچون بیع او غیرنافذ محسوب نموده؛ و نفوذ آن را، منوط به اجازه ولی دانسته‌اند.

نکات توضیحی

نکاح در حال مستی، باطل است.

نکاح مجنون باطل بوده، و با اجازه ولی، تنفیذ نمی‌گردد؛ مگر اینکه ولی قهری، با استفاده از اختیارات خود، دیوانه را به نکاح دیگری درآورد.

برخی از حقوقدانان، رشد را در ازدواج، لازم ندانسته؛ و برخی دیگر به تبعیت از فقهای امامیه، نظری مخالف ارائه داده‌اند.

مطالعات فقهی

سوابق فقهی

قصد لفظ و دانستن معنای لفظ، برای انعقاد نکاح کافی نیست، بلکه عاقد باید، نتیجه را هم قصد کند.

مجنون به دلیل فقدان اراده، حق انشای نکاح را ندارد؛ ولی غیررشید که فاقد اراده نیست؛ می‌تواند ازدواج نماید.