ماده ۶۸ قانون مدنی

ماده ۶۸ قانون مدنی: هر چیزی که طبعاً یا بر حسب عرف و عادت، جزء یا از توابع و متعلقات عین موقوفه محسوب می‌شود، داخل در وقف است مگر این که واقف، آن را استثنا کند به نحوی که در فصل بیع مذکور است.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۶۷ قانون مدنی
• ماده ۶۹ قانون مدنی

ماده ۳۵۶ قانون مدنی ماده ۳۵۷ قانون مدنی ماده ۳۵۸ قانون مدنی ماده ۳۵۹ قانون مدنی

توضیح واژگان

«وقف» در لغت یعنی ایستادن، حبس کردن، منحصر نمودن چیزی به کسی و نگاه داشتن.

نکات تفسیری دکترین ماده 68 قانون مدنی

بنابر قاعده تبعیت، فضای بالای زمین و نیز زیرزمین، متعلق به صاحب ملک است. تعلق توابع به عین موقوفه، ممکن است حسب طبیعت مال یا به حکم عرف یا قانون باشد، برای قسم اول، فضای محاذی یا زیرزمین و برای قسم اخیر، گل‌های کاشته شده در باغ را می‌توان مثال زد.

آنچه به‌طور طبیعی یا به حکم عرف، تابع موقوفه باشد؛ توابع مبیع محسوب می‌گردد و در رابطه با توابع وقف، مواد ۳۵۶ تا ۳۵۹ قانون مدنی، باید رعایت گردد.

سوابق و مستندات فقهی

سوابق و مستندات فقهی

به دلالت قاعده فقهی «المعروف عرفاً کالمشروط شرطاً»، آنچه که به دلالت عرف، تابع وقف باشد؛ مانند شرطی است که بین طرفین، منعقد شده‌است.

میوه ای که حین وقف، بر روی درخت موجود بوده و نیز حمل حیوان، از توابع موقوفه نمی‌باشند؛ اما در مورد پشم گوسفند و شیری که هنوز دوشیده نشده؛ تردید وجود داشته و باید احتیاط نمود.

سنگ ریزه‌ها و سنگ‌های معدنی که در اراضی موقوفه یا نهرهایی که از ملک مزبور عبور نموده و جزء حریم آن هستند، وجود دارد؛ از توابع وقف محسوب می‌گردند.

انتقادات

قوانین مربوط به حریم موقوفات و معادن موجود در آنها نیاز به بازنگری دارد.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 68 قانون مدنی

1. هر چیزی که به طور طبیعی جزء یا وابسته به عین موقوفه است، مشمول وقف می‌شود.
2. عرف و عادت می‌توانند تعیین‌کننده مواردی باشند که جزء یا متعلق به موقوفه محسوب می‌شوند.
3. واقف می‌تواند مواردی را از وقف مستثنی کند، به شرطی که این استثنا به طور صریح بیان شود.
4. استثنائات باید به نحوی مطرح شود که در فصل بیع قانون مدنی ذکر شده است.
5. تمایز بین مواردی که به طور طبیعی یا عرفی جزء موقوفه هستند و مواردی که مستثنی شده‌اند، اهمیت دارد.

مقالات مرتبط

• گونه‌هایی از ابهام در گزاره‌های قانونی