ماده ۲۷۶ قانون مدنی

ماده ۲۷۶ قانون مدنی: مدیون نمی‌تواند مالی را که از طرف حاکم ممنوع از تصرف در آن شده‌ است در مقام وفای به عهد تأدیه نماید.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

• مقصود از «حاکم» در ماده ۲۷۶ قانون مدنی، قاضی و دادرس می باشد.

• «مدیون» یا «بدهکار»،شخصی است که در تعهدات مالی، ضرر تعهد متوجه او بوده؛ و باید دین را پرداخت نماید.

نکات تفسیری دکترین ماده ۲۷۶ قانون مدنی

منع قانونگذار نیز، همان آثار منع حاکم را دارا است؛ لذا متعهد نمی‌تواند بدون اذن صاحب وثیقه، مال او را، جهت ادای تعهد خود به غیر صرف نماید.

گفتنی است منفعتی که ممنوع و غیرقانونی باشد؛ موجب بطلان معامله می‌گردد.

نکات توضیحی ماده ۲۷۶ قانون مدنی

مقامات اجرای ثبت، حاکم محسوب نمی‌گردند؛ لیکن در رابطه با مفاد ماده ۲۷۶ قانون مدنی، تصمیم آنان، از اعتبار اقدامات حاکم برخوردار است، اجرای تعهد، با مالی که از سوی دادگاه یا اجرای ثبت، بازداشت گردیده؛ منجر به سقوط تعهد نمی‌گردد.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده ۲۷۶ قانون مدنی

1. ممنوعیت تصرف حاکم بر مال تحت شرایط خاص.
2. عدم امکان استفاده از مالی که ممنوع‌الاستفاده شده‌است برای وفای به عهد.
3. لزوم توجه مدیون به وضعیت قانونی مال در زمان تأدیه دین.
4. تأثیر تصمیمات حاکم بر قابلیت پرداخت دیون با استفاده از مال خاص.

رویه‌های قضایی

• به موجب دادنامه شماره ۳۷۴ مورخه ۱۳۷۲/۸/۶ شعبه ۲۱ دیوان عالی کشور، با توجه به اینکه تلمبه موضوع دعوا، به دلیل فقدان پروانه، توسط اداره آبیاری پلمپ گردیده؛ لذا دعوی خواهان، مبنی بر الزام فروشنده به تحویل تلمبه مزبور، منتهی به صدور حکم به رد دعوا شده‌است.

مصادیق و نمونه‌ها

• اگر زید، با درخواست طلبکاران و به موجب حکم قاضی، ممنوع از تصرف در اموال خود گردد؛ و نزد او، ۱۰۰ کیلوگرم گندم موجود باشد؛ و از طرفی عمرو، به همین میزان، از وی گندم خریداری نموده باشد؛ در این صورت زید نمی‌تواند گندم‌ها را به خریدار تحویل دهد؛ زیرا عمرو نیز، به نسبت سهم خود از دیون بایع، در کنار سایر طلبکاران، از اموال زید سهم می‌برد.