ماده ۱۱۳۲ قانون مدنی

ماده ۱۱۳۲ قانون مدنی: در فسخ نکاح رعایت ترتیباتی که برای طلاق مقرر است شرط نیست.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

«فسخ نکاح» که در ماده ۱۱۳۲ قانون مدنی مورد اشاره قرار گرفته است، یکی از راه های انحلال نکاح است که در آن نکاح با اراده یکی از زوجین منحل می شود.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

به نظر برخی از حقوقدانان، مراجعه به دادگاه، شرط اعمال خیار فسخ نکاح نیست؛ مگر در مورد عنن، و به نظر برخی دیگر، در مطلق موارد فسخ نکاح، رجوع به محکمه الزامی است.

چنانچه صاحب خیار، حق فسخ خود را نسبت به نکاح، اعمال نموده، و طرف دیگر، این موضوع را تصدیق نماید؛ بدون نیاز به تأیید دادگاه، بین زوجین مفارقت حاصل خواهد شد، زیرا قانونگذار، مراجعه به محکمه را جهت اعمال خیار فسخ نکاح، لازم ندانسته‌ است، اما در صورتی که مرد، مدعی وجود یکی از عیوب مستوجب حق فسخ نکاح در زوجه بوده؛ و زن، منکر صحت این ادعا باشد؛ در این صورت زوج، پس از اثبات ادعای خود در دادگاه، می‌تواند نکاح را فسخ نماید.

در فسخ نکاح، برخلاف طلاق، آثاری نظیر نیاز به محلل پس از سه طلاق عدی و تصمیم طرفین به ازدواج مجدد، ایجاد حرمت ابدی پس از نه طلاق که شش عدد آن عدی است؛ و نیز شروطی مانند صیغه مخصوص، وجود دو شاهد مرد، و در طهر غیرمواقعه بودن زوجه، مطرح نیست، بنابراین فسخ نکاح، نیازی به صیغه مخصوص و زبان عربی ندارد.

مطالعات فقهی

سوابق فقهی

احکام و شرایط طلاق، در فسخ نکاح جاری نیست.

طی استفتایی از مراجع تقلید، چنین پاسخ داده شده است که: در فسخ نکاح، رجوع در ایام عده، معنا ندارد.

رویه‌های قضایی

• به موجب نظریه مشورتی شماره ۳۹۶۵/۷ مورخه ۱۳۸۶/۶/۱۷ اداره حقوقی قوه قضاییه، حکم فسخ نکاح، اعلامی بوده؛ و پس از قطعیت، مفاد آن به دفترخانه و زوجین، اعلام خواهد شد؛ و ثبت فسخ نکاح در دفتر طلاق، الزامی است.

مقالات مرتبط

• نقش خیانت زوج در انحلال نکاح
• ماهیت حقوقی طلاق خلع

کتب مرتبط

• قانون مدنی در آینه دیوان عالی کشور(حقوق خانواده) (جلد دوم)