ماده ۱۲۹۰ قانون مدنی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۴ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۵۶ توسط Karandish (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۱۲۹۰ قانون مدنی: اسناد رسمی دربارهٔ طرفین و وراث و قائم‌مقام آنان معتبر است و اعتبار آن‌ها نسبت به اشخاص ثالث در صورتی است که قانون تصریح کرده باشد.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

منظور از «قائم‌مقام» در ماده ۱۲۹۰ قانون مدنی، کسی است که حق یا تکلیف و تعهد به سبب عقد یا ایقاع یا واقعهٔ حقوقی مانند ارث به او منتقل می‌شود.[۱]

نکات تفسیری دکترین ماده ۱۲۹۰ قانون مدنی

اعتبار اسناد رسمی، نسبی بوده، اما سند مالکیت، که کامل ترین نوع سند رسمی به‌شمار می‌رود؛ علاوه بر طرفین معامله و قائم مقام آنان، در برابر همگان، قابل استناد است،[۲] البته معاملات مربوط به املاک ثبت شده؛ تا وقتی که در دفتر املاک، ثبت نگردیده باشد؛ فقط در برابر متعاملین معتبر خواهد بود.[۳]

تاریخ اسناد رسمی، از اعلامیات مأمور رسمی محسوب گردیده؛ و همچون سایر اعلامیات وی، نسبت به طرفین و اشخاص ثالث، معتبر است.[۴]

نکات توضیحی ماده ۱۲۹۰ قانون مدنی

اسناد، فقط در برابر طرفین و قائم مقام قانونی آنان معتبر است؛ مگر آنکه در سند، تعهدی به نفع ثالث به عمل آمده؛ یا اینکه معامله موضوع سند، فضولی باشد؛ یا در مورد قراردادهای جمعی، معاملات غیرمنقول، و املاک ثبت شده در دفتر املاک.[۵]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده ۱۲۹۰ قانون مدنی

  1. اسناد رسمی به عنوان مدرک معتبر برای طرفین قرارداد و وراث مطرح هستند.
  2. اعتبار اسناد رسمی به وراث و قائم‌مقام طرفین نیز تسری داده می‌شود.
  3. اعتبار اسناد رسمی نسبت به اشخاص ثالث منوط به تصریح قانونی است.
  4. بدون تصریح قانونی، اسناد رسمی نسبت به اشخاص ثالث اعتبار ندارند.
  5. اهمیت تصریح قانون در تعیین محدوده اعتبار اسناد رسمی نسبت به اشخاص مختلف.
  6. درک نقش قائم‌مقام به عنوان جايگزين قانونی طرفین در اعتبار اسناد رسمی.

رویه های قضایی

مقالات مرتبط

منابع

  1. علی عباس حیاتی. اجرای احکام مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 2. میزان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1234788
  2. احمد متین دفتری. آیین دادرسی مدنی و بازرگانی (جلد دوم). چاپ -. مجمع علمی و فرهنگی مجد، -.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2510452
  3. سیدحسن امامی. حقوق مدنی (جلد ششم) (در ادله اثبات دعوا، اقرار، اسناد، شهادت، امارات، قسم، اصول عملیه). چاپ 7. کتابفروشی اسلامی، 1375.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 273492
  4. سیدحسن امامی. حقوق مدنی (جلد ششم) (در ادله اثبات دعوا، اقرار، اسناد، شهادت، امارات، قسم، اصول عملیه). چاپ 7. کتابفروشی اسلامی، 1375.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 273424
  5. نکته‌های کلیدی آیین دادرسی مدنی (اسناد). چاپ 1. جنگل، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1580584