ماده ۱۲۵۴ قانون مدنی

ماده ۱۲۵۴ قانون مدنی اصلاحی ۱۳۷۰/۸/۱۴: خروج از قیمومت را ممکن است خود مولی‌علیه یا هر شخص ذی‌نفع دیگری تقاضا نماید. تقاضانامه ممکن است مستقیماً یا توسط دادستان حوزه‌ای که مولی‌علیه در آن جا سکونت دارد یا نمایندهٔ او به دادگاه مدنی خاص همان حوزه داده شود.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۱۰۲ قانون امور حسبی
• ماده ۱۲۵۵ قانون مدنی

پیشینه

بعد از اصلاح ماده ۱۲۵۴ قانون مدنی، اصطلاح «محکمه ابتدایی» به «دادگاه مدنی خاص» تغییر یافت.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

خروج از حجر، موجب ایجاد استقلال برای مولی علیه و امکان استیفای حقوق وی توسط خود؛ و در نتیجه انتفای قیمومت خواهد شد، بنابراین بلوغ، عقل و رشد، از موجبات انتفای قیمومت هستند. گفتنی است با خروج مولی علیه از حجر، قیم منعزل خواهد شد.

جهت خروج از قیمومت، رعایت تشریفات ماده ۱۲۵۴ قانون مدنی و ماده بعد، الزامی است. زوجه یا بستگان واجب النفقه مولی علیه، می‌توانند خروج وی را از قیمومت، از دادگاه صالح خواستار گردند.

نکات توضیحی

اگر تقاضای خروج از قیمومت، مسبوق به نزاع نباشد؛ چنین درخواستی، از امور حسبی محسوب می‌گردد؛ ولی اگر رشد مولی علیه، بین او و شخص دیگری، مورد اختلاف واقع شود؛ نظیر موردی که مولی علیه جهت ابطال معامله قیم، مدعی رشد خود باشد؛ در این صورت ادعای وی، از امور ترافعی محسوب گردیده؛ و مستلزم رعایت تشریفات دادرسی است.

رویه‌های قضایی

• به موجب نظریه مشورتی شماره ۵۸۴۲/۷ مورخه ۱۳۶۸/۱۲/۱۳ اداره حقوقی قوه قضاییه، هزینه رسیدگی به ادعای رشد، برابر با هزینه دعاوی غیرمالی است.

• به موجب نظریه مشورتی شماره ۲۳۴۲/۷ مورخه ۱۳۸۶/۴/۱۲ اداره حقوقی قوه قضاییه، رفع حکم حجر، توسط دادگاهی که حکم حجر را صادر نموده؛ صورت می‌پذیرد.

• به موجب نظر کمیسیون نشست‌های قضایی، به مناسبت نشست قضات دادگستری بیجار، شخص سفیه، می‌تواند جهت اثبات رفع حجر خود، در دادگاه، اقامه دعوا نماید.