ماده ۲۱۴ قانون مدنی

ماده ۲۱۴ قانون مدنی: مورد معامله باید مال یا عملی باشد که هر یک از متعاملین، تعهد تسلیم یا ایفای آن را می‌کنند.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

به چیزی که به موجب تراضی طرفین، موضوع مبادله قرار گیرد؛ «مورد معامله» گویند.

به آنچه که تعهد، به آن تعلق گرفته، «موضوع تعهد» گویند، موضوع تعهد، ممکن است انتقال عین، اتیان یا ترک عملی باشد.

به مالی که بتواند از طریق یکی از وجوه ناقله، مورد معاوضه و انتقال قرار گیرد؛ «مال قابل مبادله» گویند.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

ارکان تعهد عبارتند از: موضوع تعهد، طرفین عقد و رابطه حقوقی. جهت اعتبار عقد، مورد معامله، باید از قابلیت تسلیم برخوردار باشد.

گفتنی است مورد معامله، منحصر به «مال» و «عمل» نبوده؛ و عناوین مزبور، از باب غلبه، در این ماده ذکر گردیده‌اند؛ چرا که اگر مورد معامله، منحصر به همین دو قسم باشد؛ مواردی نظیر تبدیل تعهد، شرکت و وصیت تملیکی را در کدام دسته باید گنجانید؟

مطالعات فقهی

سوابق فقهی

مورد معامله، در بیع، دارای دو جزء است که عبارتند از: مبیع و ثمن.

رویه های قضایی

• رای دادگاه درباره اعتبار محدود کردن اختیارات مدیران شرکت در اساسنامه در مقابل ثالث (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۱۰۰۰۸۴۹)
• رای دادگاه درباره اعتبار و ماهیت قرارداد پیش فروش ساختمان (دادنامه شماره ۹۱۰۹۹۷۰۲۲۱۵۰۱۳۴۷)

انتقادات

تعریف مورد معامله در این ماده، کامل نبوده و عقد غیرمالی نکاح را که موضوع آن زوجین هستند؛ شامل نمی‌گردد.

مقالات مرتبط

• حقوق و تکالیف متعاملین در بیع الکترونیک
• متاورس و چالشهای حقوقی در حوزۀ حقوق اموال
• تغییر اوضاع و احوال و سازوکار شروط قراردادی برای توازن منافع در قراردادهای نفتی
• حق موضوع بیع
• ضمانت اجرای قرارداد با جهت نامشروع در حمایت از نظم عمومی سنتی و اقتصادی
• تعارض تعریف قانونی عقد با بیع با رویکردی به فقه و حقوق غرب
• گونه‌هایی از ابهام در گزاره‌های قانونی
• مروری بر شیوه‌های خاص ارزیابی خسارت قراردادی با تکیه بر مواد 75 و 76 کنوانسیون بیع بین المللی کالا و حقوق ایران
• ماهیت حقوقی ایفاي غیر موضوع تعهد
• ضمانت اجرای نقض مقررات شکلی (ثبتی) قانون پیش‌فروش ساختمان
• مبانی و تشکیل قراردادهای الکترونیکی آتی نفت