ماده ۴۴۹ قانون مدنی

ماده ۴۴۹ قانون مدنی: فسخ به هر لفظ یا فعلی که دلالت بر آن نماید حاصل می‌شود.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده 69 قانون ثبت اسناد و املاک

مطالعات تطبیقی

درماده 1226 قانون مدنی جدید فرانسه درخصوص اعمال حق فسخ ذی نفع گفته شده است که باید اخطاریه ای توسط وی به متعهد ناقض ارسال گردد لیکن در حقوق ایران ضرورتی به این اقدام وجود ندارد لیکن از منظر اثباتی در محضر دادگاه، در عمل بهترین طریق جهت اثبات اعمال حق فسخ ارسال اظهارنامه رسمی می باشد.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

فسخ عقد، نیازی به کاشف نداشته و قانونگذار در این ماده، تنها به بیان کاشف پرداخته؛ و منظور او این است که وجود کاشف در فسخ، شرط صحت آن می‌باشد.

نکات توضیحی

فسخ معامله، مستلزم انشاء بوده؛ و خبر از فسخ، کافی جهت انحلال معامله نیست، به دیگر سخن، فسخ از امور انشایی است؛ نه از امور اخباری.

اراده باطنی و اشتیاق فسخ کننده را، نمی‌توان مؤثر دانست؛ و اراده وی باید در عالم خارج تبلور یافته؛ و چهره مادی یابد تا مورد پذیرش قرار گیرد، هرچند نباید تصور نمود که لزوم کاشف خارجی اراده، به معنای بی‌اعتبار دانستن تصمیم واقعی شخص می‌باشد.

رویه‌های قضایی

به موجب دادنامه شماره ۶۴۲ مورخه ۸/۱۰/۱۳۷۱ شعبه ۲۱ دیوان عالی کشور، صرف عدم حضور بایع در دفترخانه را نمی‌توان دال بر اعمال خیار شرط توسط وی و انصراف از انتقال ملک خود دانست.

• چکیده نظریه شماره 7/1400/1941 مورخ 1400/01/07 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره فسخ قرارداد درصورت عدم کارسازی چک و انتقال به ثالث
• رای دادگاه درباره اعلام انفساخ قرارداد با تقدیم دادخواست (دادنامه شماره ۹۱۰۹۹۷۰۲۶۹۴۰۰۶۳۷)

مصادیق و نمونه‌ها

• رد مبیع به بایع توسط مشتری، و مطالبه ثمن آن توسط وی، پس از آگاهی نسبت به عیب موضوع معامله، دلالت بر فسخ عملی بیع توسط خریدار دارد.