ماده ۳۷۵ قانون مدنی

ماده ۳۷۵ قانون مدنی: مبیع باید در محلی تسلیم شود که عقد بیع در آن جا واقع شده‌ است مگر این که عرف و عادت، مقتضی تسلیم در محل دیگر باشد یا در ضمن بیع محل مخصوصی برای تسلیم، معین شده باشد.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۳۶۷ قانون مدنی

توضیح واژگان

• «مبیع»، به معنای چیزی است که در معامله فروخته می شود.
• «تسلیم»، یعنی یکی از متعاقدین، طرف دیگر را نسبت به مال موضوع معامله مسلط نماید.
• مقصود از «عرف» در ماده ۳۷۵ قانون مدنی، کاربرد یا رسمی است که جماعتی آن را لازم الاجرا می‌دانند.

مطالعات تطبیقی

• به موجب ماده ۱۰۶۹ قانون مدنی فرانسه، تسلیم مورد معامله، در محل وقوع عقد صورت می‌پذیرد.
• در ماده ۶-۱۳۴۲ قانون مدنی جدید فرانسه گفته شده است که ایفا باید در اقامتگاه مدیون صورت گیرد مگر آنکه به حکم قانون یا قرارداد یا دستور قاضی، محل دیگری تعیین شده باشد.
• در حقوق ایران، فرانسه، مصر، آلمان و انگلیس، طرفین می‌توانند با توافق یکدیگر، محل اجرای تعهد را مشخص نمایند.

نکات تفسیری دکترین ماده ۳۷۵ قانون مدنی

از آنجا که ممکن است بین ایجاب و قبول، فاصله زمانی ایجاد گردد؛ بدین ترتیب مکان اجرای عقد، دارای اهمیت خاصی می‌باشد.

اراده ضمنی طرفین می‌تواند همچون شروط صریح، به تعیین مکان اجرای عقد بپردازد، لذا جهت تعیین مکان اجرای تعهد، ابتدا باید مفاد قرارداد مورد توجه قرار گیرد؛ زیرا طرفین می‌توانند هر محلی را که مصلحت می‌دانند؛ تعیین نمایند، در این رابطه، توافق ضمنی آنان نیز معتبر است، و اگر نتوان بنا بر اراده مشترک طرفین، محل اجرای قرارداد را مشخص نمود؛ در این صورت باید با مراجعه به عرف و عادت، اقدام به تعیین محل وفای به عهد نمود. گفتنی است عرفی که پس از تصویب قانون تکمیلی به وجود آمده باشد؛ بر قانون، مقدم است؛ زیرا امکان ملازمت آن با «قصد مشترک طرفین»، بیشتر از قانون تکمیلی است.

لازم به ذکر است که هزینه‌های حمل مبیع، جهت تحویل آن به مشتری، بر عهده خود او است.

نکات توضیحی ماده ۳۷۵ قانون مدنی

اگر موضوع تعهد، عین معین باشد؛ محل اجرای تعهد، مکانی است که مال در آنجا قرار دارد، اما در صورت کلی بودن مورد معامله، اقامتگاه متعهد یا محل تجارت او را باید به عنوان مکان اجرای تعهد پذیرفت.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده ۳۷۵ قانون مدنی

1. محل تسلیم مبیع به صورت پیش‌فرض مکانی است که عقد بیع در آن واقع شده است.
2. عرف و عادت می‌تواند محل تسلیم مبیع را تغییر دهد.
3. امکان تعیین محل مشخص برای تسلیم مبیع در ضمن عقد وجود دارد.
4. توافق طرفین بر محل تسلیم مبیع معتبر است.

مطالعات فقهی

سوابق فقهی

• بنا بر نظر مشهور فقها، تعیین مکان اجرای تعهد توسط طرفین، الزامی نبوده و در این صورت، تعهد باید در محل وقوع عقد ایفا گردد.

مصادیق و نمونه ها

• اگر به دلالت عرف، مصالح ساختمانی فروخته شده باید در محل احداث ساختمان به خریدار تسلیم گردد؛ طرفین باید از این عرف تبعیت نمایند؛ حتی اگر در قرارداد، اشاره ای به این موضوع نگردیده باشد.

مقالات مرتبط

• مطالعه تطبیقی حمایت از مصرف‌کنندگان در قراردادهای رایانش ابری در حقوق اتحادیه اروپا، انگلستان و ایران
• معاملات عمده‌ی بورسی از حیث تشکیل، آثار و انحلال
• واکاوی مالیت منفعت انسان و کیفیت تسلیم آن در فقه و حقوق ایران
• سیر تحولات مستند سازی حکم در فرض خلأ قانون در حقوق ایران