ماده ۲۷ قانون مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده ۲۷ قانون مدنی''': [[اموال بدون مالک|اموالی که ملک اشخاص نمی‌باشد]] و افراد مردم می‌توانند آنها را مطابق مقررات مندرجه در [[قانون مدنی|این قانون]] و [[قانون|قوانین]] مخصوصه مربوطه به هر یک از اقسام مختلفهٔ آنها [[ | '''ماده ۲۷ قانون مدنی''': [[اموال بدون مالک|اموالی که ملک اشخاص نمی‌باشد]] و افراد مردم می‌توانند آنها را مطابق مقررات مندرجه در [[قانون مدنی|این قانون]] و [[قانون|قوانین]] مخصوصه مربوطه به هر یک از اقسام مختلفهٔ آنها [[تملک]] کرده و یا از آنها استفاده کنند [[مباحات]] نامیده می‌شود مثل [[اراضی موات]] یعنی زمین‌هایی که معطل افتاده و آبادی و کشت و [[زراعت|زرع]] در آنها نباشد. | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۲۶ قانون مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده ۲۶ قانون مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده ۲۸ قانون مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده ۲۸ قانون مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
* [[ماده ۲۶ قانون مدنی]] | * [[ماده ۲۶ قانون مدنی]] | ||
* [[ماده ۲۸ قانون مدنی]] | * [[ماده ۲۸ قانون مدنی]] | ||
* | * [[ماده ۹۲ قانون مدنی]] | ||
[[ماده ۹۲ قانون مدنی]] | |||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
الف: به [[اراضی|زمین‌هایی]] که سابقه [[مالکیت خصوصی]] | * «مباحات»، [[مال|اموالی]] هستند که مالک خاصی ندارند و آحاد مردم می‌توانند آن را مطابق قوانین و [[مقرره|مقررات]]، از طریق [[حیازت]] به [[مالکیت]] خویش درآورده یا از آنها انتفاع ببرند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد دوم) (حقوق اموال و مالکیت تصرف و وقف)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6658812|صفحه=|نام۱=مهراب|نام خانوادگی۱=داراب پور|چاپ=1}}</ref> | ||
* «اراضی موات» در اصطلاح دارای چندین معنا است: | |||
الف: به [[اراضی|زمین‌هایی]] که سابقه [[مالکیت خصوصی]] آنها مجهول است و در حال حاضر، بدون کشت بوده و مالکی ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=80860|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=1}}</ref> | |||
ب: آن دسته از اراضی که فاقد سابقه بهره‌برداری بوده و به صورت طبیعی باقی مانده‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تحلیلی اراضی و املاک (اثبات، ثبت، تملک اراضی و املاک)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2782188|صفحه=|نام۱=بهرام|نام خانوادگی۱=حسن زاده|چاپ=2}}</ref> | ب: آن دسته از اراضی که فاقد سابقه بهره‌برداری بوده و به صورت طبیعی باقی مانده‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تحلیلی اراضی و املاک (اثبات، ثبت، تملک اراضی و املاک)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2782188|صفحه=|نام۱=بهرام|نام خانوادگی۱=حسن زاده|چاپ=2}}</ref> | ||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
پ: زمینی که به جهت بی آبی، پرآبی یا به دلایلی دیگر، معطل افتاده و از آن نمی‌توان بهره برد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد دوم) (اسباب تملک) (عقود- ایقاعات- تعهدات) (قراردادها)|ترجمه=|جلد=|سال=1383|ناشر=پایدار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=308780|صفحه=|نام۱=سیدجلال الدین|نام خانوادگی۱=مدنی|چاپ=1}}</ref> | پ: زمینی که به جهت بی آبی، پرآبی یا به دلایلی دیگر، معطل افتاده و از آن نمی‌توان بهره برد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد دوم) (اسباب تملک) (عقود- ایقاعات- تعهدات) (قراردادها)|ترجمه=|جلد=|سال=1383|ناشر=پایدار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=308780|صفحه=|نام۱=سیدجلال الدین|نام خانوادگی۱=مدنی|چاپ=1}}</ref> | ||
== مطالعات تطبیقی == | == مطالعات تطبیقی == | ||
* '''ماده ۲۷ قانون مدنی'''، معادل ماده ۵۳۷ قانون مدنی فرانسه و ماده ۹۵۸ قانون مدنی آلمان است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجموعه محشای قانون مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1709204|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=3}}</ref> | |||
== نکات تفسیری دکترین ماده ۲۷ قانون مدنی == | |||
زمین‌های موات و [[حیوان ضاله|حیوانات بدون مالک]]، جزء مباحات هستند،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دوره مقدماتی حقوق مدنی (جلد اول) (اشخاص و اموال)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=12540|صفحه=|نام۱=سیدحسین|نام خانوادگی۱=صفایی|چاپ=11}}</ref> تملک اموال مباحه به وسیله حیازت ممکن است مگر در موارد منع قانونی.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مدنی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=93436|صفحه=|نام۱=ناصر|نام خانوادگی۱=کاتوزیان|چاپ=26}}</ref> عناصر زمین‌های موات عبارتند از: مجهول بودن سابقه مالکیت خصوصی، فقدان زراعت و بنا در این گونه اراضی در حال حاضر، و فاقد مالک بودن.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=80860|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=1}}</ref> تفاوت [[اراضی متروکه]] با [[اراضی بایر|زمین‌های بایر]] با مالک، و [[آیش]] در این است که [[اعراض]] مالک از اراضی متروکه، محرز می‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=80844|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=1}}</ref> | |||
در خصوص تفاوت مباحات با [[مشترکات عمومی]] باید گفت که مشترکات عمومی دارای مالک بوده، در حالی که مباحات، مالکی ندارند و [[دولت]] با رعایت موازین قانونی می‌تواند آنها را تملک نموده یا اجازه تملک این گونه اموال را به اشخاص خصوصی بدهد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دوره مقدماتی حقوق مدنی (جلد اول) (اشخاص و اموال)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=12540|صفحه=|نام۱=سیدحسین|نام خانوادگی۱=صفایی|چاپ=11}}</ref> | |||
== نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده ۲۷ قانون مدنی == | |||
== نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده | |||
{{هوش مصنوعی (ماده)}} | {{هوش مصنوعی (ماده)}} | ||
# اموالی که به ملکیت اشخاص درنیامده‌اند مباحات نامیده می‌شوند. | # اموالی که به ملکیت اشخاص درنیامده‌اند مباحات نامیده می‌شوند. | ||
| خط ۴۱: | خط ۳۲: | ||
# اراضی موات به زمین‌هایی گفته می‌شود که بدون استفاده و آبادانی هستند. | # اراضی موات به زمین‌هایی گفته می‌شود که بدون استفاده و آبادانی هستند. | ||
# زمین‌های بدون کشت و زرع نیز به عنوان اراضی موات در نظر گرفته می‌شوند. | # زمین‌های بدون کشت و زرع نیز به عنوان اراضی موات در نظر گرفته می‌شوند. | ||
# | # '''ماده ۲۷ قانون مدنی''' به تعریف و شرایط اموال مباح می‌پردازد. | ||
== | |||
== مطالعات فقهی == | |||
=== سوابق فقهی === | |||
* در زمان غیبت امام، [[تصرف]] در [[انفال]] [[اباحه|مباح]] است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مراجع تشخیص اراضی موات نحوه رسیدگی و اعتراض|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=بهنامی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4403180|صفحه=|نام۱=علیرضا|نام خانوادگی۱=میرزایی|چاپ=1}}</ref> | |||
== رویه‌های قضایی == | |||
* [[رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره اصلاح تبصره یک ماده ۲ آیین نامه اجرایی ماده واحده قانون مرجع تشخیص اراضی موات و ابطال اسناد آن]] | * [[رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره اصلاح تبصره یک ماده ۲ آیین نامه اجرایی ماده واحده قانون مرجع تشخیص اراضی موات و ابطال اسناد آن]] | ||
* [[نظریه شماره 7/1401/144 مورخ 1401/03/25 اداره کل حقوقی قوه قضاییه در مورد مالکیت اراضی موات در صورت احیاء]] | * [[نظریه شماره 7/1401/144 مورخ 1401/03/25 اداره کل حقوقی قوه قضاییه در مورد مالکیت اراضی موات در صورت احیاء]] | ||
== مصادیق و نمونه‌ها == | |||
* [[معدن|معادن]]، [[لقطه|اشیاء]] و حیوانات ضاله، [[دفینه]]، [[شکار]]، مال اعراض شده و نثار عروس را می‌توان از مباحات محسوب نمود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دوره متوسط شرح قانون مدنی (حقوق اموال)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=183656|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=6}}</ref> | |||
* اموالی که توسط مالک، مورد اباحه تملک واقع گردیده، نظیر سکه‌هایی که شب عروسی، بر سر [[زوجین]] ریخته می‌شود را باید در زمره اموال بلامالک به‌شمار آورد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دوره متوسط شرح قانون مدنی (حقوق اموال)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=187756|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=6}}</ref> | |||
== مقالات مرتبط == | |||
* [[ابطال حکم موات بودن اراضی و چالشهای متعاقب آن برای محاکم قضایی]] | |||
* [[چالشهای فقهی و حقوقی حقابه در آبهای عمومی]] | |||
* [[ارث حق انتفاع]] | |||
* [[ملاک تمییز انفال و نسبت آن با سایر عناوین مالکیت عمومی]] | |||
* [[آسیب‌شناسی سیاست جنایی تقنینی ایران پیرامون واگذاری اراضی عمومی]] | |||
* [[بازاندیشی در احکام مربوط به اموال مباح بر مبنای تحول نظریۀ مالکیت خصوصی]] | |||
* [[مبانی، کارکردها و جایگاه اصول اخلاقی حاکم بر تفسیر قضایی در نظام حقوقی ایران]] | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۲۷
ماده ۲۷ قانون مدنی: اموالی که ملک اشخاص نمی‌باشد و افراد مردم می‌توانند آنها را مطابق مقررات مندرجه در این قانون و قوانین مخصوصه مربوطه به هر یک از اقسام مختلفهٔ آنها تملک کرده و یا از آنها استفاده کنند مباحات نامیده می‌شود مثل اراضی موات یعنی زمین‌هایی که معطل افتاده و آبادی و کشت و زرع در آنها نباشد.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
- «مباحات»، اموالی هستند که مالک خاصی ندارند و آحاد مردم می‌توانند آن را مطابق قوانین و مقررات، از طریق حیازت به مالکیت خویش درآورده یا از آنها انتفاع ببرند.[۱]
- «اراضی موات» در اصطلاح دارای چندین معنا است:
الف: به زمین‌هایی که سابقه مالکیت خصوصی آنها مجهول است و در حال حاضر، بدون کشت بوده و مالکی ندارد.[۲]
ب: آن دسته از اراضی که فاقد سابقه بهره‌برداری بوده و به صورت طبیعی باقی مانده‌است.[۳]
پ: زمینی که به جهت بی آبی، پرآبی یا به دلایلی دیگر، معطل افتاده و از آن نمی‌توان بهره برد.[۴]
مطالعات تطبیقی
- ماده ۲۷ قانون مدنی، معادل ماده ۵۳۷ قانون مدنی فرانسه و ماده ۹۵۸ قانون مدنی آلمان است.[۵]
نکات تفسیری دکترین ماده ۲۷ قانون مدنی
زمین‌های موات و حیوانات بدون مالک، جزء مباحات هستند،[۶] تملک اموال مباحه به وسیله حیازت ممکن است مگر در موارد منع قانونی.[۷] عناصر زمین‌های موات عبارتند از: مجهول بودن سابقه مالکیت خصوصی، فقدان زراعت و بنا در این گونه اراضی در حال حاضر، و فاقد مالک بودن.[۸] تفاوت اراضی متروکه با زمین‌های بایر با مالک، و آیش در این است که اعراض مالک از اراضی متروکه، محرز می‌باشد.[۹]
در خصوص تفاوت مباحات با مشترکات عمومی باید گفت که مشترکات عمومی دارای مالک بوده، در حالی که مباحات، مالکی ندارند و دولت با رعایت موازین قانونی می‌تواند آنها را تملک نموده یا اجازه تملک این گونه اموال را به اشخاص خصوصی بدهد.[۱۰]
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده ۲۷ قانون مدنی
 | محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- اموالی که به ملکیت اشخاص درنیامده‌اند مباحات نامیده می‌شوند.
- افراد می‌توانند طبق مقررات قانون مدنی، اموال مباح را تملک کنند.
- قوانین مخصوص به هر نوع از اموال مباح برای تملک و استفاده وجود دارد.
- اراضی موات به زمین‌هایی گفته می‌شود که بدون استفاده و آبادانی هستند.
- زمین‌های بدون کشت و زرع نیز به عنوان اراضی موات در نظر گرفته می‌شوند.
- ماده ۲۷ قانون مدنی به تعریف و شرایط اموال مباح می‌پردازد.
مطالعات فقهی
سوابق فقهی
رویه‌های قضایی
- رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره اصلاح تبصره یک ماده ۲ آیین نامه اجرایی ماده واحده قانون مرجع تشخیص اراضی موات و ابطال اسناد آن
- نظریه شماره 7/1401/144 مورخ 1401/03/25 اداره کل حقوقی قوه قضاییه در مورد مالکیت اراضی موات در صورت احیاء
مصادیق و نمونه‌ها
- معادن، اشیاء و حیوانات ضاله، دفینه، شکار، مال اعراض شده و نثار عروس را می‌توان از مباحات محسوب نمود.[۱۲]
- اموالی که توسط مالک، مورد اباحه تملک واقع گردیده، نظیر سکه‌هایی که شب عروسی، بر سر زوجین ریخته می‌شود را باید در زمره اموال بلامالک به‌شمار آورد.[۱۳]
مقالات مرتبط
- ابطال حکم موات بودن اراضی و چالشهای متعاقب آن برای محاکم قضایی
- چالشهای فقهی و حقوقی حقابه در آبهای عمومی
- ارث حق انتفاع
- ملاک تمییز انفال و نسبت آن با سایر عناوین مالکیت عمومی
- آسیب‌شناسی سیاست جنایی تقنینی ایران پیرامون واگذاری اراضی عمومی
- بازاندیشی در احکام مربوط به اموال مباح بر مبنای تحول نظریۀ مالکیت خصوصی
- مبانی، کارکردها و جایگاه اصول اخلاقی حاکم بر تفسیر قضایی در نظام حقوقی ایران
منابع
- ↑ مهراب داراب پور. حقوق مدنی (جلد دوم) (حقوق اموال و مالکیت تصرف و وقف). چاپ 1. جنگل، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6658812
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد اول). چاپ 1. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 80860
- ↑ بهرام حسن زاده. حقوق تحلیلی اراضی و املاک (اثبات، ثبت، تملک اراضی و املاک). چاپ 2. جنگل، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2782188
- ↑ سیدجلال الدین مدنی. حقوق مدنی (جلد دوم) (اسباب تملک) (عقود- ایقاعات- تعهدات) (قراردادها). چاپ 1. پایدار، 1383. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 308780
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مجموعه محشای قانون مدنی. چاپ 3. گنج دانش، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1709204
- ↑ سیدحسین صفایی. دوره مقدماتی حقوق مدنی (جلد اول) (اشخاص و اموال). چاپ 11. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 12540
- ↑ ناصر کاتوزیان. قانون مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 26. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 93436
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد اول). چاپ 1. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 80860
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد اول). چاپ 1. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 80844
- ↑ سیدحسین صفایی. دوره مقدماتی حقوق مدنی (جلد اول) (اشخاص و اموال). چاپ 11. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 12540
- ↑ علیرضا میرزایی. مراجع تشخیص اراضی موات نحوه رسیدگی و اعتراض. چاپ 1. بهنامی، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4403180
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. دوره متوسط شرح قانون مدنی (حقوق اموال). چاپ 6. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 183656
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. دوره متوسط شرح قانون مدنی (حقوق اموال). چاپ 6. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 187756