ماده ۲۶۲ قانون مدنی

ماده ۲۶۲ قانون مدنی: در مورد مادهٔ قبل، مشتری حق دارد که برای استرداد ثمن، عیناً یا مثلاً یا قیمتاً به بایع فضولی رجوع کند.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۲۶۱ قانون مدنی
• ماده ۲۶۱ قانون مدنی
• ماده ۲۶۳ قانون مدنی

توضیح واژگان

«فضول»، شخصی است که بدون اذن مالک، یا نماینده قانونی او، عقدی را جاری می‌سازد.

نکات تفسیری دکترین ماده 262 قانون مدنی

اگر اصیل، نسبت به فضولی بودن معامله آگاه باشد؛ ضامن عین و منفعت خواهد بود؛ هرچند مرتکب تعدی و تفریط نشده باشد. در رابطه با معامله فضولی، هر غاصب، تنها نسبت به عین و منافع دوران تصرف خود، ضامن است.

اگر مالک، بیع فضولی را رد نماید؛ خریداری که به فضولی بودن معامله، آگاه است؛ به دلیل تبانی و مشارکتی که با فروشنده داشته‌است؛ در صورت ورود خسارت به مبیع و تأدیه آن، حق مراجعه به فضول را ندارد؛ ولی جهت مطالبه ثمن، می‌تواند به فروشنده رجوع نماید؛ زیرا فضول، نمی‌تواند بابت معامله نامشروعی که منعقد نموده؛ استفاده نامشروع نماید.

نکات توضیحی ماده 262 قانون مدنی

در صورت رد معامله فضولی توسط مالک، چون فضول، حقی بر ثمن ندارد؛ باید آن را به خریدار برگرداند.

سوابق و مستندات فقهی

سوابق و مستندات فقهی

در صورت رد معامله فضولی توسط مالک، مشتری جهت مطالبه ثمن، حق مراجعه به بایع را ندارد؛ زیرا وی، عالمانه بایع را، بر ثمن مسلط نموده؛ و عمل او، به منزله اباحه در تصرف، و اقدام علیه خویش است.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 262 قانون مدنی

1. مشتری حق استرداد ثمن را دارد.
2. استرداد ثمن می‌تواند به صورت عینی، مثلی یا قیمتی باشد.
3. حق رجوع مشتری به بایع فضولی است.
4. موضوع ماده، شرایط معاملات فضولی است.
5. ارتباط ماده با ماده قبلی (ماده ۲۶۱ قانون مدنی) که بحث معامله فضولی را مطرح می‌کند.

رویه های قضایی

به موجب دادنامه شماره ۶۲۹ مورخه ۳۰/۸/۱۳۶۸ شعبه ۲۴ دیوان عالی کشور، در صورت رد معامله فضولی توسط مالک، مشتری جهت مطالبه ثمن، حق مراجعه به بایع را دارد؛ و در صورت جهل وی نسبت به فضولی بودن عقد، می‌تواند غرامات وارد شده را نیز، از فضول مطالبه نماید.

مقالات مرتبط

• ضمان درک در حوزه آرای قضایی
• دلایل اثبات دعاوی مدنی در حقوق ایران و مصر و فرانسه