ماده ۹ قانون مدنی
ماده ۹ قانون مدنی: مقررات عهودی که بر طبق قانون اساسی بین دولت ایران و سایر دول، منعقد شده باشد در حکم قانون است.
اصول و مواد مرتبط
توضیح واژگان
منظور از «عهود» در ماده ۹ قانون مدنی، سندی است که در رابطه با روابط اساسی دو کشور و به موجب تشریفاتی رسمی تنظیم میگردد.[۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
در روابط خارجی، عهدنامه، معتبرتر از قانون بوده و قانونگذار نمیتواند قوانینی معارض با آن وضع نماید،[۲] و به نظر برخی، در تعارض بین عهدنامه و قانون داخلی، قانون مقدم است؛ زیرا عهدنامه در حکم قانون بوده و در طول آن، اعتبار مییابد و توان مقاومت در برابر قانون را ندارد.[۳] نتایج همهپرسی، قوانین مصوب کمیسیونهای داخلی مجلس، و معاهدات بینالمللی، در زمره قوانین عادی هستند.[۴]
قرارداد بین دولتها، ممکن است به جهت معامله ای خاص (نظیر فروش گاز)، منعقد گردیده یا منظور از انعقاد قرارداد فراملی، ایجاد قاعده ای در روابط خارجی باشد، عهدنامه نوع اخیر، از اعتبار قانون برخوردار بوده و علاوه بر دولتهای عضو، در محاکم داخلی آنان هم لازم الاتباع است.[۵]
رویههای قضایی
- به موجب نظریه مشورتی شماره ۱۱۳۹۴/۷ مورخه ۶/۱۲/۱۳۷۹ اداره حقوقی قوه قضاییه، عهدنامههایی که بین دولت ایران و سایر کشورها منعقد گردیده، در صورت تصویب مجلس و تأیید شورای نگهبان و سپری شدن سایر تشریفات مربوط به لازم الاجرا شدن قانون، قابل استناد است.[۶]
- به موجب نظریه مشورتی شماره ۷۲۶۷/۷ مورخه ۲۸/۸/۱۳۸۲ اداره حقوقی قوه قضاییه، عهدنامههایی که به تصویب مجلس، رسیده باشد؛ از اعتبار قانون برخوردار بوده و در تعارض با قوانین داخلی، برابر با قواعد ناسخ و منسوخ، به اعتبار یا عدم اعتبار آنها حکم میگردد.[۷]
- نظریه شماره 7/99/1694 مورخ 1399/10/27 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره اجرای محکومیت های مالی سفارت خانه های کشورهای بیگانه
- رأی وحدت رویه دیوان عالی کشور (مورخ 1382/10/2) در خصوص رسیدگی به دعوای اعسار قبل از حبس: گامی به سوی تطبیق قانون داخلی با تعهد بینالمللی
- نظریه شماره 7/1402/99 مورخ 1402/02/27 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره موافقت نامه حقوقی و قضایی دولت جمهوری اسلامی ایران و دولت جمهوری عراق
مصادیق و نمونهها
- ایران به کنوانسیون بینالمللی یکنواخت کردن برخی مقررات مربوط به بارنامهها و پروتکل اصلاحی کنوانسیون بروکسل و لاهه و کنوانسیون سازمان ملل متحد برای حمل و نقل دریایی کالا،[۸] اعلامیه جهانی حقوق بشر[۹] و کنوانسیون پاریس ملحق گردیده است.[۱۰]
- در سال ۱۳۸۱، موافقت نامه حمایت از تشویق و سرمایهگذاری، بین ایران و عمان منعقد گردید.[۱۱]
مقالات مرتبط
- سیاست جنایی تقنینی جمهوری اسلامی ایران در قبال جرایم مطبوعاتی (سنتی و الکترونیکی)
- نگاهی تطبیقی به اجرای حقوق بینالملل در محاکم ملی
- نقش محاکم ایران در اجرای حقوق بینالملل
- تحلیل حقوقی تفسیر پویا از منظر رویه دیوان بینالمللی دادگستری
- سازکار نظارت استصوابی مجلس شورای اسلامی در تصویب معاهدات بینالمللی با تبیین ماهیت برنامه فعالیتهای هستهای
- تحلیل حقوقی ساختار نظام حل و فصل اختلافات در معاهدههای مالیاتی بینالملل
- اثرپذیری حقوق داخلی از قواعد و هنجارهای حقوق بینالملل
- ظرفیتهای مراجع قضایی ایران در مبارزه با آلودگی هوا
- تحلیلی بر اصول، چالشها و راهکارهای ارتقای کیفیت قانونگذاری؛ با تأکید بر قانونگذاری تأمین اجتماعی
- ضرورت همسویی مجلس شورای اسلامی با تعهدات بین المللی دولت در مقابله با جرایم مرتبط با مواد مخدر و روان گردان
- کاربرد تسلیحات شیمیایی در جنگ ایران و عراق از منظر حقوق بینالملل کیفری
- درآمدی بر نظام حقوقی اعتصاب در بخش خصوصی (فرانسه، انگلستان و ایران)
- اصل قانون مداری در اعمال اداری
- تعارض قوانین ـ تعریف و جایابی عامل ارتباط
- اعمال حقوق بشر در روابط خصوصی
- مطالعۀ تطبیقی یکپارچهسازی میادین نفت و گاز در حقوق ایران و آمریکا
- بررسی تطبیقی امکان سرایت قواعد قبول پستی بر قبول الکترونیکی
- روند متّحدالشكل سازی حقوق قراردادها در سطح بين المللی
- مفهوم رقابت نامشروع تجاری و مقایسه آن با نهادهای مرتبط
- تاثیر حقوق بنیادین بشری بر آزادی قراردادی
- گزارشی از اولین کنفرانس آموزش و تحقیق حقوق بینالملل در آسیا
- صلاحیت فراسرزمینی دادگاههای ایران نسبت بهجرائم مأموران و مستخدمان دولت
- محاکمه «صدام» و مسأله صلاحیت دادگاه از منظر حقوق داخلی و بینالمللی
- جایگاه اجرای موقت پروتکل الحاقی معاهده عدم گسترش سلاحهای هستهای در حقوق عمومی ایران
- علنی بودن دادرسی در پرتو اسناد بینالمللی و حقوق داخلی
- اجرای ملی موازین حقوق بینالملل و نقش دادگاه ایرانی
- ایجاد رویه متحدالشکل از طریق تفسیر کنوانسیونهای حملونقل دریایی کالا
- روند متّحدالشکل سازی حقوق قراردادها در سطح بین المللی
- حریم خصوصی کودکان اشخاص مشهور در بستر رسانههای نوین
- نقش دیوان عدالت اداری در توسعه و حمایت از حقوق بشر
- تعهدات و مسولیتهای فرستندۀ کالا در کنوانسیون روتردام؛ مطالعه تطبیقی با قانون دریایی ایران،کنوانسیونهای بروکسل و هامبورگ
کتب مرتبط
منابع
- ↑ توفیق عرفانی. مسئولیت مدنی حمل و نقل زمینی (جاده-ریل). چاپ 1. آثار اندیشه، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3947832
- ↑ ناصر کاتوزیان. قانون مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 26. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 90800
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. دوره متوسط شرح قانون مدنی (حقوق اموال). چاپ 6. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 183384
- ↑ عباس زراعت و محمدرضا معین. مقدمه علم حقوق (کلیات). چاپ 1. جنگل، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1282612
- ↑ ناصر کاتوزیان. فلسفه حقوق(جلد دوم) (منابع حقوق). چاپ 4. شرکت سهامی انتشار، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2840396
- ↑ مجموعه قانون مدنی (قانون مدنی، نظریات شورای نگهبان، بخشنامه قوه قضائیه، آرای وحدت رویه و اصراری هیأت عمومی دیوانعالی کشور، آرای هیأت عمومی دیوان عدالت اداری، نظریات اداره کل حقوقی و اسناد و امور مترجمین قوه قضائیه). چاپ 8. معاونت تدوین،تنقیح و انتشار قوانین و مقررات، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5563856
- ↑ مجموعه قانون مدنی (قانون مدنی، نظریات شورای نگهبان، بخشنامه قوه قضائیه، آرای وحدت رویه و اصراری هیأت عمومی دیوانعالی کشور، آرای هیأت عمومی دیوان عدالت اداری، نظریات اداره کل حقوقی و اسناد و امور مترجمین قوه قضائیه). چاپ 8. معاونت تدوین،تنقیح و انتشار قوانین و مقررات، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5563864
- ↑ مجله پژوهش های حقوقی شماره 15 نیم سال اول 1388. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 822292
- ↑ غلامرضا موحدیان. حقوق کار (علمی و کاربردی) به انضمام مباحثی از بیمه های تأمین اجتماعی کارگران). چاپ 4. فکرسازان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1752944
- ↑ ماهنامه قضاوت ، شماره 49، بهمن و اسفند 1386. دادگستری استان تهران، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2052104
- ↑ حسین خزاعی. حقوق تجارت بین الملل مشارکت تجارتی (جلد ششم). چاپ 2. جنگل، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3822084