ماده ۳۳۸ قانون مدنی

ماده ۳۳۸ قانون مدنی: بیع عبارت است از تملیک عین به عوض معلوم.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۳۳۷ قانون مدنی
• ماده ۳۳۹ قانون مدنی

توضیح واژگان

«بیع»، یعنی خرید و فروش، و تبادل مالی در مقابل مالی دیگر، به عبارت دیگر به معامله مالی با مال دیگر، بیع گویند.

مطالعات تطبیقی

در حقوق فرانسه، بیع مال غیرمنقول، در دو مرحله انجام می‌پذیرد؛ اول تراضی طرفین، و مرحله دیگر تنظیم سند رسمی.

نکات تفسیری دکترین

ماهیت بیع، عبارت است از تبادل دو مال با یکدیگر، که لازمه تبادل، تبدل دو ملکیت است، برخلاف برخی عقود نظیر هبه، که به دلیل وحدت مال، تبادل در آن، معنایی ندارد. تملیکی بودن بیع، دلالت بر انتقال هر یک از عوضین به طرف دیگر، به محض وقوع تراضی بین طرفین دارد، بدون اینکه نیازی به تشریفات دیگر و تسلیم باشد.

یکی از آثار معاوضی بودن بیع، این است که اگر تملیک به یکی از عوضین، باطل باشد؛ تعهد در برابر تسلیم عوض دیگر نیز، از بین می‌رود، به عنوان مثال، اگر معلوم گردد که مبیع، متعلق به غیر بوده؛ و بایع، حق فروش آن را نداشته‌است؛ در این صورت تعهد مشتری نسبت به تأدیه ثمن نیز، از بین می‌رود.

از نظر عرف، بین بیع و معاوضه تفاوتی وجود دارد و آن در این است که برخلاف معاوضه، یکی از عوضین بیع، باید وجه نقد باشد، در حالی که قانونگذار، در رابطه با ثمن، قائل به اطلاق گردیده‌است؛ بنابراین ثمن می‌تواند عین، منفعت، یا حق باشد. ولی عرف، ثمن را منحصر به پول دانسته؛ و به مبادلات کالا به کالا، عنوان معاوضه را اختصاص می‌دهد.

نکات توضیحی

به نظر برخی از حقوقدانان، بیع، تنها ناظر به مبیع شخصی بوده؛ و به نظر برخی دیگر، با اینکه اموال غیرمادی، نظیر سرقفلی، در قالب عقودی همچون بیع نمی‌گنجد؛ اما عرف، عنوان فروش را به انتقال این گونه اموال اعطا می‌نماید.

سوابق و مستندات فقهی

سوابق و مستندات فقهی

با استناد به آیه ۲۷۵ سوره بقره، و و آیات ۶۹ و ۱۱۱ سوره توبه، بیع به‌طور مطلق، معاوضات مالی را در بر می‌گیرد.

سوابق و مستندات فقهی

بیع، توأم با معاوضه و تبادل مبیع و ثمن است.

طی استفتایی از مراجع تقلید، چنین پاسخ داده شده است که: بیع زمانی، صحیح است.

نکات توصیفی هوش مصنوعی

1. بیع به معنای انتقال مالکیت یک مال مشخص به دیگری است.
2. در بیع، مفهوم تملیک به معنای انتقال حقوق مالکیت از فروشنده به خریدار مطرح است.
3. عین در بیع به معنای کالا یا مال ملموس و مشخصی است که معامله می‌شود.
4. در بیع، عوض معلوم به معنای اینکه قیمت یا ارزش مورد معامله باید به طور واضح و مشخص باشد.
5. در تنظیم قرارداد بیع، اهمیت زیادی به تعیین شرایط و مقدار عوض داده می‌شود.
6. قرارداد بیع یکی از انواع معاملات معین در حقوق مدنی است.
7. بیع می‌تواند به صراحت در یک توافقنامه نوشته شود یا به صورت شفاهی انجام گیرد.

رویه های قضایی

• رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره مصداق تغییر کاربری اراضی و مرجع تشخیص آن
• رای دادگاه درباره مطالبه ارزش روز مبیع از بایع (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۰۷۰۰۳۲۱)
• رای دادگاه درباره دلالت تفویض وکالت نامه تعویض پلاک و تحویل مدارک اتومبیل بر وقوع بیع (دادنامه شماره ۹۱۰۹۹۷۰۲۲۱۷۰۱۵۲۳)

• به موجب نظریه مشورتی شماره ۸۲۴۱ مورخه ۳۰/۱۰/۱۳۸۵ اداره حقوقی قوه قضاییه، اصطلاح «عین» مندرج در ماده ۳۳۸ قانون مدنی، دلالت بر خروج اجاره از تعریف بیع دارد.
• به موجب دادنامه شماره ۲۸۰ مورخه ۲۵/۵/۱۳۷۳ شعبه ۴ دیوان عالی کشور، امتناع فروشنده از تسلیم مبیع به مشتری، یا مؤجل بودن مبیع، منجر به سلب عنوان بیع از قرارداد موضوع دعوا، نخواهد شد.
• رای دادگاه درباره آثار شرط ابتدایی (دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۲۲۰۷۰۰۱۴۵)
• رای دادگاه درباره آثار وکالت در تعویض پلاک خودرو (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۴۶۰۰۲۰۹)
• رای دادگاه درباره اسقاط فعلی شرط فاسخ (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۱۲۰۰۱۶۱)
• رای دادگاه درباره اعتبار مبایعه نامه فاقد کد رهگیری (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۳۳۰۰۰۵۲)
• نظریه شماره 7/1400/35 مورخ 1400/03/09 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره صلاحیت دادگاه خانواده در رسیدگی به عقد صلح زوجين و دعاوی با منشا مهریه
• رای دادگاه درباره اثر معاوضی بودن تعهدات در عقد بیع (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۱۲۰۰۲۳۶)
• رای دادگاه درباره اعطای وکالت در نقل و انتقال عین مرهونه (دادنامه شماره ۹۳۰۹۹۷۰۲۲۱۸۰۱۱۷۵)
• رای دادگاه درباره احراز مالکیت خواهان در دعوی مطالبه اجرت المثل ایام تصرف (دادنامه شماره ۹۵۰۹۹۷۰۲۲۳۲۰۰۰۹۹)
• رای دادگاه درباره انتقال مال غیر با سند رسمی به دیگری پس از انتقال آن با سند عادی (دادنامه شماره ۹۴۰۹۹۷۰۲۲۴۲۰۰۹۰۱)

انتقادات

قانونگذار، با تصریح به لزوم عین بودن مبیع، بیع متقابل را از تعریف بیع خارج نموده‌است، در حالی که ارائه تجهیزات و فناوری، یا استقرار کارخانه و تأسیسات مربوط به آن، به عنوان مبیع در بیع متقابل مطرح هستند.

پایان نامه و رساله های مرتبط

• موضوعیت نداشتن عین بودن مبیع
• تملیک مبیع کلی در حقوق ایران و فقه امامیه
• بیع سهام در نظام حقوقی ایران
• بیع حق در فقه امامیه و نظام حقوقی ایران

مقالات مرتبط

• بررسی ماهیت قواعدعمومی عقود اذنی در نظام حقوقی ایران و فقه شافعیه
• قرارداد اختیار معامله در حقوق ایران و فقه امامیه
• بیع مال غیر موجود (موضوع ماده 361 قانون مدنی)
• انتقال مالکیت مبیع در بیع کلی فی الذمه درفقه امامیه, حقوق ایران و انگلیس
• ضمان درک در حوزه آرای قضایی
• امکان‌سنجی انتقال حقوق مالکیت صنعتی در بستر قرارداد ائتلاف
• شرط عینیت در قرارداد خریدوفروش، مطالعهٔ فقه و حقوق ایران: با نگاهی به داده ها و اطلاعات
• پیش فروش ساختمان به مثابه بیع مال معین اعتباری
• خرید و فروش نرم افزار در رویه قضایی انگلستان
• استرداد مبیع در اثر افلاس مشتری در پرتو اصول موازنه
• تحلیل انتقادی تعریف عقد مرابحه در حقوق بانکی ایران
• مفهوم قرارداد دانش فنی و ماهیت حقوقی آن
• قانون حاکم بر تعیین ارز قرارداد در داوری تجاری بین‌المللی
• ماهیت قرارداد استفاده از رحم جایگزین
• مبانی مسئولیت ‌مدنی اشخاص ‌ثالث در حوادث ‌رانندگی
• ماهیت و اوصاف قراردادهای سوآپ
• ماهیّت حقوقی قرارداد واگذاری حقّ اختراع
• تعهدات تبعی قراردادی در حقوق مدنی ایران و فرانسه
• شرط حفظ مالکیت در قراردادهای بیع ( بررسی تطبیقی در حقوق انگلستان و ایران)
• توجیه آرای مدنی و ضمانت اجرای عدم رضایت آن
• حق موضوع بیع
• تعارض تعریف قانونی عقد با بیع با رویکردی به فقه و حقوق غرب
• بازگشت از ایجاب در حقوق ایران و کنوانسیون بیع بین المللی کالا
• چالش های نظری بیع حق (تأملی بر امکان وقوع حق به عنوان مبیع یا ثمن در بیع)
• قراردادهای خرید و فروش برق در چارچوب قانون مدنی
• تحلیل شرط تقدیم انتقال مالکیت مبیع و آثار آن در حقوق ایران
• مبانی و تشکیل قراردادهای الکترونیکی آتی نفت
• جنبه‌های‌ حقوقی‌ قراردادهای‌ سرمایه‌گذاری‌ بیع‌ متقابل‌ (Buy Back) مفهوم‌، ماهیت‌ و تشریفات‌ انعقاد
• روابط حقوقی اطراف و ابزارهای تأمین مالی در قرارداد فورفیتینگ؛ مطالعۀ موردی برات
• بررسی مبانی و ارکان مسئولیت مدنی موتورهای جست‌وجوگر در سوءاستفاده از داده‌های کاربران
• تعیین ثمن و تأثیر آن بر بیع در حقوق ایران و کنوانسیون بیع
• بررسی تطبیقی ‌ایجاب عام در بیع
• بیع اموال فکری